پرسه تنهایی

پرسه ی تنهایی تو کوچه های خلوت
به شوق یک نشانی اونور دشت ظلمت
نوشته های دیواربرای من غریبن
حرفهای ناگفته شون برای من عجیبن
پیچک سبز خیال خوابیده روی دیوار
شروع یک خاطره باز شده فرض محال
سکوت هرشب تو ترانه ی جدایی
هرچی ازت می خونم میشه ی یادگاری
ببین که پرسه میزنم میون این دشت شلوغ
بازم واسه باتو بودن میرم تا عرصه بلوغ
ببین دارم هی خودمو به این در اون در میزنم
بازم واسه باهم بودن به هر دری در میزنم
ببین چطور شکسته بغض این دل خسته
برای باهم بودن تموم درها بسته
برای باهم بودن انگارباید نباشم
جغد شوم سرنوشت طلسم من رو بسته