سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 29 دی 1403
    19 رجب 1446
      Saturday 18 Jan 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        دو چیز در جهان بی انتهاست: عظمت جهان و حماقت بشر انیشتین

        شنبه ۲۹ دی

        در پی مهتاب

        شعری از

        کیوان رادفر

        از دفتر دل نوشته ها نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۳۰ تير ۱۳۹۳ ۰۹:۴۳ شماره ثبت ۲۸۲۶۳
          بازدید : ۴۱۱   |    نظرات : ۶۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر کیوان رادفر

        دو بیت برای تلنگر :
         
        چوب را در لانه ی زنبور بیجا می کنی              
        می گریزی نیش او را هدیه ی ما می کنی
        ما و زنبوریم بازی خورده ی نیرنگ تو               
        درد را ما می کشیم اما تو غوغا می کنی
         
                                                                                                      
        به دنبال مهتاب
        شهر ، تاریک و دلش تنگ و هوا بارانی               
        می گذشت از گذر آن مه خود پنهانی
        شعری از کوچه به لب ، دیده به هر سو نگران       
        پی ِ مهتاب ، در آن نیمه شب ظلمانی
        با خودش گفت که : ( خود خواهی و مغرور ، ولی  
        باختی این دل خود را به همین آسانی
        سر و زلفی شده اسباب پریشانی تو                   
        زده بر خشت دلت او ترک ویرانی
        دست تقدیر چنان کرده که گویی ز ِ ازل            
        نام او حک شده اینجا " وسط پیشانی ")
        گامهایش کمی آهسته و کوتاه شدند                
        بی نفس گشت در آن ده قدم پایانی
        بی امان در سر او زوزه کشان می پیچید            
        باد تشویش و پریشانی و سرگردانی
        واژه ها در نظرش ظاهر و پنهان می شد :           
        ( چه بگویم به نگارم ، به کدام عنوانی ؟
        وای اگر تندر خشمش بکند ریشه ی من !! )        
        بر دلش نقش زد این منظره ی طوفانی
        دل به دریا زد و بر درب نگارش کوبید               
        گفت با ماه فروزان خود از حیرانی
        گل لبخند شکوفا شد و مهتاب ، عیان               
        عشق ، حاصل شد از این رابطه ی انسانی
        راه این عشق ، برای دل او گرچه بسی               
        سخت تر بود ز راه سفری طولانی ی ی ی.،،،،
        ثمر ِ ده قدم این سفر عشق ، ولی                    
        بیشتر بود ز صد ها سفر استانی !!!!!
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        4