سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 12 ارديبهشت 1403
  • شهادت استاد مرتضي مطهري، 1358 هـ ش - روز معلم
23 شوال 1445
    Wednesday 1 May 2024
    • روز جهاني كار و كارگر
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    چهارشنبه ۱۲ ارديبهشت

    این فصل برفی

    شعری از

    علی اصغر اقتداری (حرمان)

    از دفتر آواز های زخمی نوع شعر نیمائی

    ارسال شده در تاریخ جمعه ۶ تير ۱۳۹۳ ۱۳:۴۴ شماره ثبت ۲۷۵۵۴
      بازدید : ۵۷۷   |    نظرات : ۴۵

    رنگ شــعــر
    رنگ زمینه
    دفاتر شعر علی اصغر اقتداری (حرمان)
    آخرین اشعار ناب علی اصغر اقتداری (حرمان)

    این فصل برفــی
    از قلب دود و آهن و تزویر                   سال 79
    از ازدحامِ سنگ­ های رنگ وارنگ
    وقتی که ساعت زنگ شب را می­ نوازد
    خسته
              شکسته
                       ناتوان
                                 خاموش
    با کوهی از اندوه بر دوش
    خود را به خانه می­ کشانم
    تنها پناه خستگی­ هایم
                      ***
    در آستان خانه موجی خوش
    این ماهی افتاده دور از آب را
                                 در خویش می­ پیچد
    ناگاه لب وا می­ کند بغض گلو گیرم:
    جانت سلامت باد بانو!
    امشب هم این درد مجسم را تحمل کن
    هر چند بارانی ­ترینم
    هر چند توفانی
                        ***
    سنگ صبور دردهای ناتمام من!
    بسیار گشتم وسعت جغرافیا را
    لبخند را- این کیمیای زندگی- پیدا نکردم
    حتی گمانش را
    هولی که خواب کوچه­ ها را می­ زند برهم
    جز قاه قاه خوک­ های مست چیزی نیست
    بسیار گشتم
    اما نشان دردجویی
    انگار کوچیده­ ست از دل­ های این مردم
    حتی
    از چشم آنانی که می­ پنداشتم معنای ایمانند
    جز عقرب و افعی
    چیزی نمی­ بارد
                        ***
    ای هم دم شرجی­ ترینِ لحظه­ هایم!
    آخر چگونه می­ شود پای برهنه
    از جاده­ های ممتد این فصل برفی
    بی­ آن که امیدی به فصل دیگری باشد گذر کرد؟!
                      ***
    بانو!
    این قصه­ ی پر غصه، طولانی­ ست
    شاید مجالی پیش آمد، در شبی دیگر
    خواهم سرود آن را
    هر چند تلخ اما
    باید چراغ درد را روشن نگه داریم
    تا شعله­ اش روزی به کار آید
    ۷
    اشتراک گذاری این شعر

    نقدها و نظرات
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


    (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0