آن روزها ... این روزها

درود بر شما حضرت استاد اقتداری
بسیار از شعر زیبایتان بهره مند شدم

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و مبین مشکلات جامعه بود
دستمریزاد

درود بر استاد زیبا سرا و درد آشنایم

با اجازه سرودهء نابتان را دوباره درج می کنم.


آن روزها عطش، عطشِ انقلاب بود
ما خودنویس و جوهرمان آفتاب بود

می خواستیم پرچمِ آزادگی شویم
مجنون ترین ترانه ی دلدادگی شویم

از ننگِ ایستایی و ماندن حذر کنیم
تا افتتاح باغِ سعادت سفر کنیم

با همت و شجاعت و عزم سترگمان
معنا گرفت همت بی حد بزرگمان

ما قطره های کوچک سیلی دمان شدیم
بودیم پیر درد ولیکن جوان شدیم

سدهای سخت زیر قدم های ما شکست
در چشم آسمان و زمین قهرمان شدیم

ما خاکیان خاک نشین در هوای اوج
رفتیم آن قدر که خود آسمان شدیم

گفتیم از عدالت و آزادی و شرف
با مهر و با صفا همگی هم زبان شدیم

تا باغ عشق میوه ی ایمان بیاورد
با دست های همت خود باغبان شدیم

در راه یک هدف همه با شور و اشتیاق
رفتیم و آن چه خواسته بودیم آن شدیم

گفتیم با ریا و ستم قهر می کنیم
در کام اختلاس گران زهر می کنیم

در چشمِ فقر، سرمه ی سرمایه می کشیم
گل را شبیه خنده ی همسایه می کشیم

آبادی و شکوه و طراوت می آوریم
آرامشی به رنگ صداقت می آوریم

در شهر قهر رابطه تقسیم می کنیم
در هرج و مرج ضابطه تعلیم می کنیم

خورشید را به کلبه ی بی نور می بریم
امّید را به خانه ی رنجور می بریم

در چشم بی حیای ربا میل می کشیم
خط برخرافه ها و اباطیل می کشیم

ما صبر ، ما صداقت، ما کوهِ استوار
ما راهیان عشق و سزاوار افتخار

خواندیم از برادری و داد توأمان
از عزت و کرامت انسان به صد زبان

خورشیدِ عشق، روشنی از عزم ما گرفت
ایمان رسید و در همه ی شهر پا گرفت .........

این روزهاعطش، عطشِ نام و نان شده ست
ایمان شکست خورده ریا قهرمان شده ست!

مشق مدامِ مردم بی سرپناه شهر
تمرین سقف امن و تقاضای نان شده ست

آرامش از خیال همه کوچ کرده است
لبخند، کیمیای زمین و زمان شده ست

هرکس رسیده بر سر کاری حریص وار
بلعیدن زمین و زمان را دهان شده ست

بی هیچ شرم و واهمه سلطانِ اختلاس
بر استخوان لِه شده ی ما روان شده ست

یک گله گرگِ هار چه آسوده می چرد
چشمان خیسِ دهکده را کی ضمان شده ست؟!

چوپان صدای معترضِ گله می شود
گویی صدای ناله ی او هم نهان شده ست

افسوس، آن طراوت جاری میان ما
خشکید و قحطِ عاطفه هر جا عیان شده ست

بیهوده مانده ایم در این شهرِ صد نقاب
کابوس پیرِ درد، دوباره جوان شده ست

ای عشق! ای ذخیره ی موعود! خسته ایم
یک شهر اشک بر سرراهت نشسته ایم... ....

#علی_اصغر_اقتداری


پوزش بنده را بپذیرید. خواستم که دوستان، سرودهء فاخرتان را در ابیات تفکیک شده از هم، ملاحظه بفرمایند.

درود استاد عزیزم آقای اقتداری
چقدر خوشحالم که باز هم توفیق بهره مندی از هنرتون رو پیدا کردم
بسیار زیبا و هنرمندانه چه در ساختار و کلیت و معنا چه در تک تک ابیات و واژه ها
سپاس از شما هنرمند دانا و حقجو
و سپاس از استاد سلیمانی مقدم بخاطر بازنویسی شعر
زنده و سرافراز باشید

درود استاد گرامی
بسیار زیبا بود استاد
شاید بیشتر از اونچه فکر میکردم زیبا بود

درودهاااااا

با عرض سلام
ازدل سرودید
بردل نشست
لذت بردم
درودبرشما شاعر واستادگرامی

بسیار زیبا و جسورانه
درود بر شما

درود،بر پریسا بانو
سپاااااس

جسارت هر جایی دیده بشه تحسین بر‌انگیزه

و در این شعر دیده شد


احسنت

هزاران درود استاد

سلام و ادای احترام به ساحت مقدستان استاد عزیزم
بسیار زیبا بسیار دلنشین و دلچسب
زنده باد بزرگوارم
درود بی کران 🌹🌹