به دلیل طولانی بودن ابیات، شعر در چهار بخش،
تقدیم نظر بازدیدگنندگان محترم قرار خواهد گرفت.
(بخش اول)
عبادت بُود راستی با خدا
عدالت، درستی است در کارِ ما
شب و روز با یادِ حق بودن است
تفکر در آیات و حق دیدن است
خردمندی و کسبِ دانش بُود
صبوری ز یزدان، سفارش بُود
عبادت بُود یاری بینوا
مَدد بر ستمدیده، مِهر و وفا
عبادت بُود جامِ عشق و صفا
که دُردش بُوَد دَرد و صافش بلا
تعبد بُود بندگیِّ خدا
چو عابد دهد دیده ی دل جلا
تدبر در اسرارِ خلقت کند
نکوکاری و بذلِ رحمت کند
دمادم بُود با وضو و نماز
همیشه بُود با خدا در نیاز
ز خوفِ خدا و ز شوقِ رضا
شب و روز باشد بیادِ خدا
حسابِ عمل دارد و بارِ خود
درستی کُند پیشه در کارِ خود
تمسک به حبل المتین جوید او
دمادم ثنایِ علی گوید او
کلیدِ ادب، هادی اهلِ ذوق
دُری در صدف، منجی اهلِ شوق
به وقتِ حساب و به روزِ پسین
بُود با رسولِ خدا همنشین
عبادت حضورِ دل و معرفت
به دور از هوی بودن و معصیت
عبادت بُود خُلق و خوی نبی
صفاتِ خدایی در او منجلی
ادامه دارد...