ای برق چشم مستت تصویر این ترانه

ای برق چشم مستت تصویر این ترانه
شعر و شعورم از آن آوار عاشقانه

خورشید دلپذیری در صبح دیدگانت
لبخند دل فریبی با جذبه ای زنانه

نازک تر از خیالی با بال آسمانی
رویای دل سپردن، من عاشقی یگانه

تسلیم بی زبانم، ای گل روا چه داری
زندانی نگاهت در بند این زمانه

غرقم کجا بجویم آن ساحل مُدارات
عمق نگاه خیست دریای بی کرانه

چشمت به من مبند و دل را ببین دوباره
آن دم که دیده بستی گیرد ز تو بهانه

گفتم ز قهرت آخر باشد که بازگردی
با شیوه ی کلامی، تشویش شاعرانه

اما چه سود این هم دانم اثر ندارد
تو سوی آن رقیبی دل سوی تو روانه

علی نیاکوئی لنگرودی
۱۳۹۳/۰۱/۲۸
تهران