لااقل این دست اول تک نمی انداختی

کـاش  در دنیای ما   فند ک نمی انــداختی

در شب تار  دلـــم   چشمـک نمی انداختی

.

 در فراز قــلعـه هم تسخیر تکبیرت شدیم

کاش بانو    دیده بر بابـک نمـی انداختی

.

روستایـی دلـم را   برده   شرم چشم ها

کاش بر رنگ عسل عینک نمی انداخــتی

.

پشت مژگان تو بر آن روزنـــه دل داشتیم

کاش ما را در تـــه  قلـک نمی انداختی

.

ما به محراب غزل سعـی و صفـایی داشتیم

کاش در ما جلــوه ی مزدک نمی انداختی

.

ای دماوند نگاهـت عرش پرواز  خـیـــال

کاش اوجت در دلــی اندک نمی انداختی

.

سالهـا در قبلـه مان سنگ سیــاهی  داشتیم

کاشـکی در باور ما   شـک نمی انداختــی

.

رفتی و خونـاب اشـکم بر دل  دریــا  زدی

کاشکی بر موج دریـا لـــک نمی انداختی

.

حکم دل بود و تمام حـکم من یک شاه دل

لااقل این دست اول تــک نمی انداختی

======

دلجوووو