امید خام شگرف!

هما گریزد و فَر پَر کشد ز هستیِ او
که داد وانهد و بندیِ غرور شود.



شکیب گرچه بیاموزم از خدای زمان
چه سود؛ کس نتواند چنان صبور شود.

درود بر شما استاد عزیز و گرانقدر
ضمن عرض تسلیت به فراخور غزل سوزناکتان

بر خودم لازم دانستم تمام قد برابر سراینده ی این سرود زیبا و خالق اثر های زیبایی از این دست غرور خود را بشکنم. بنده اینجا نه اینکه شما و شعرتان را بخواهم نقد کنم بلکه میخواهم برخورد اشتباه خودم رو نقد کنم. و درخواست پوزش بطلبم از شما بابت نقدی که بر شعر رد الیقین بنده زدین و با کامنت های اشتباه من مواجه شدید.

دوستدار شما استاد عزیز
صادقی