مادر

آشپزخآنــ ِ هآ رآ اُپن نکنید
کسی نبآید گریه ی مآدر رآ ببیند . . .
انگشت ات که به در می خورد
دل من
می ریزد!!!
برایم دستی تکان بده می خواهم
 ته مانده ی نگاهت را سر بکشم!
 حضور توست که دیوانه وار شاعرم می كند
 و در نبودنت شاعری دیوانه می شوم!!!  
 من نشانه ی کوچکی هستم از بزرگی "تو"
باد که می پیچد لای موهایت
دنیا خراب می شود و مست
 من که جای خود دارم!!
میدانی وقتی چشمهایت را می بندی،
 آفتابگردان ها خورشید را گم می کنند!!!
آشوبی كه از چشم های تو مرا فرا گرفت
 مرثیه ی بی خانمانی تمام عاشقان زمین شد!
عاشق اسمم می شوم
 وقتی تو صدایم می کنی
آشپزخآنــ ِ هآ رآ اُپن نکنید
کسی نبآید گریه ی مآدر رآ ببیند . . .

– —––уєѕ , ι αм ƒαllιηg ¯