مثنوی بلوچی با ترجمه فارسی(2):

گزیده ای از  شعر:
«کُوَهْـِنـڃـن حکایت»
1)  بِاِشْکـُـن دَمانِڃ دِلـَـئ مَجْگ و حال

کُـوَهْـنِڃـن حکایت تَنَکـِّڃـن خیال

2) کـَـپُـۏتان پَه مَیدان چَه عِشکـَئ تَوار

کـَـماشان گـُـواتا بِـبوتَّن سُوار

3) شَپَئ ماهِکانیّ و وَشِّڃـن هوا

مَه عِشْکـَـئ گـَـپانی تَنَکـِّڃـن دَپا

4) نَگِـنْدَئ، نَچارَئ برابر مَنا

نَیاهَـئ؛ نَنِـنْـدَئ دِلـَـئ دامُنا

5) پَچِـڃ تَـوْ نَسِنْـدَئ یَه دَردِڃ دِلـَـئ؟

عذابا مَنیگا پَچِـڃ چُـۏ گـَـلـَـئ؟!

6) یَه نِڃـشِـڃ چَه عِشْکا پَه اَڌّا شُتَه

دل و جان و فکری پَه جادو جَتَـه

7) مَنی پاکْ، الله ورحمان . رحیم

بِدَئ شیرِ لذّت چَه مِهْـرِ کریم

8) پَه کُـنْـ̈طَگْ دِلا زخم و وُۏنِـڃـنْ مَکـَـن

مِچاچان وَتیگان پَه مَـئ دِلْ مَجَـن

9) نَزانُن کجا دل بِگِنْـدی تَرا

تَهی راج . نَیْـلـَـنْ کـَـسا تیّ دَرا !

10) گـُـلا چۏ مَگِنْـدُّن غمیگـُـن پَه گـُـل

بِگِـنْـدُّن؛ بِچارُن، تَپـیگـُـن پَه گـُـل!

11) سرو جان و تیّ مُلْکْ آبادْ با

مُصیبت مَگِنْـدا دَمانِڃ تَـرا

12) بیا مَــئ دَوارا پَه چَـمّان بِنِـنْـد

وَتی نصفِ جانا پَه شَرّی بِگِـنْـد

13) تَهی یاد، وَشِّـن شَپانی دلا

 چَه یادانْ تَهیگان؛ نَدیـتُّـن سَلا

14) مَنی رَبَّ کادِر ، طبیبِ دِلان

هدایت بِکَن یِـڃ وَتی بلبلان

15) پَه بِچْکـَـنْـد ونازِڃ پَه مَجْگا شُتَـئ

کـُـتَـئ دل، گرفتار و تیرڃ جَـتَـئ

16) چَه آرام ،دورِن مَنی مَجْگ و دل

جگرْ هـَـن سُچانِن عجب باز و سِلّ

17) نَرِتْکـَـئ نَداتَـئ چَه چَمّان شَکر

پَمِشْکا کبابِن دل و یِـڃ جَگر

18) پَه تَهْـنا که نِـنْدُن مَه لـۏگـَـئ دَپا

خیالان کـَـماهُـن تَهارِڃـن شَپا

19) تَوارِڃ پَه لیکـّـو جَنُن من تَرا

 یَه نَکـْـشِڃ نِبیسُّن مَه رِڃکـَـئ سَرا

20) پَه بِچْکـَـنْد، چُنْـڌَئ لـَـپا شَئ دِلا

پَه بِچْکـَـنْد و نازان لـَگاشَئ دِلا

21) چَکـَـرَّگْ نَهِلـَّـن! گـُل و بلبلان!

تماشا حرامِن پَه نُـۏکِڃـن گـُـلان

22) مَه زندان و زنجیرْ کَپْـتَه کـَـپُـۏت

دِلـَـئ پُلّ و تاکان نَنِشْتَه کـَـپُـۏت

23) گـُـلـَـئ بۏه و عَطران مَه زنْدان کـَـنَنْتّ

دماغان پُرُۏشّن که بۏهِش چِنَنْتّ

24) تَهی صورت و دَپْ، چَه مَجْگا نَرَوْت

تَهی یاد و تَهتال، هِجّا نَرَوْتْ

25) پَه ضَربَه نَرَوْتِـن دَپَــــئ آ خیال

پَه ظلم و پَه غُصَّه نَبی آ زَوال

26) غَمَئ بار و ڌۏکان شَمُـۏشَگْ بَیَنْتّ

دَپَئ شیر و شربت شَمُۏشَگ نَبَنتّ

27) تَهی  جسم و جانا که گِـنْـدّی جَگر

نَرَوْتِن پَه باغان نَلـُـۏ̈طـی سفر

28) مَنی را حتِڃـن واب و وَشّـِڃـن کـَـرار

زمانِڃ؛ که سۏچَئ دِلا بِڃ مَیار

29) اجازَه نَداتِن گـُـلا صدْ غرور!

نَجَـنْـتِن دَواهِـڃ پَه زخمان چَه دور

30) بُـوَرْ یَه پَیالَه چَه حُسْنَئ شَراب

که دائم نَنِنْـدی نَگِنْـدَئ جواب

31) بَرَئ دین و ایمان پَه سبزڃـن لِسان

دَیَـئ گـُـلْ جهانا چَه لُـنْـ̈طَـئ کـَـشان

32) قشنگ و جوان و دلارام تَوْ !

بدن نرم و شیرین و وَشتام؛ تَـوْ !

33) وَتی ناز و حُسْنا که ظاهرْ کـَـنَـئ

دِلـَـئ اَرْس و آپان پَه لُـنْـ̈طـانْ چِنَـئ

34) پَه ناحَکّ، نِنْـدَئ عذابُنْ دَیَـئ !

پَه مَرْگا مَنیگا تَه کۏشِش کـَـنَئ!

35) مِرَگ دور بوتَّه چَه عشْکـَـئ گِسا

زَوالی نَبوتَّه پَه عاشِک رَوا

36) چَه بِچْکـَـند و چَمّان شرابِڃ بِدَئ

اسیرانْ  وَتیگانْ ثَوابِڃ بِدَئ

37) کُجِن وابْ، چَمّان؟ چَه تَهتال و فکر؟!

کجا وَپْـتَـه بلبل پَه کـَـئ کـَـنْت ذِکر؟

38) دِلـَـئ داد و پِریاتْ کۏها رَسِت

تِرَکِّت دلی؛ لـَهْم لـَهْما سُرِت!

39) مَنی عِشک و آرام و لۏگـَـئ سَپا!

پَه سَکّیّ و آپَت مَباتَـئ تَـبا

40) کـَـنُن شُکر خالِکْ، که سالمْ سَرَئ

چَه زخمان جهانَـئ پَه وَشّی  دَرَئ

41) مَکـَـنْـدَئ پَه ما را؛ نَلـُـۏ̈طِـن چَمَگ

مَیارَئ پَه زخمان دَوا و دَسَگ

42) چَه وَتْ غافِـلِـن دل، که بوتَّه خراب

شپ و رُۏچ، نالی نَگِـنْـدَئ ثواب

43) جَنُن زۏر بازِڃـن مَچارُن تَرا

دِلـَـئ چَمّ، چاری چُـۏ دُزَّئ وَرا

44) دلا که شرابِـڃ  گـُلابی، رَسی

پَه زۏر و پَه تاکـَـت؛ عذابان گـَـسی

45) نَتُـۏنُن بِچارُنْ تَرا باز وکمّ

تَهی نورِ چَمّان، نَسَگـُّـن پَه چَمّ

46) پَه نرْمی که چارُن؛ سُچانُن مُدام!!

چه نورا تَهیگا مِرانُنْ مُدام!

47) دَواها دِلـَـیْگا چَه لُـنْـ̈طـان بِدَئ

نَچُکـَّـئ، نَگِـنْـدَئ پَه رَنْـدا سِدَئ!!

48) بدن شیر و شربت لبی گرم و نرم

زمستان و برفان نَکـَـن گرمِ گرم

49) گِـرِڃـوَگْ، دِلـَـئ باز و آرام کمّ

 چَه اَرْسان دِلـَـیْگان سُچی جان و چَمّ

50) گـُـشَـیْگان نَگِـنْـدُّن تَهی لذَّتا

نَچُکــَّـئ پَه چَمّان مَنی عزَّتا

51) پَه ̈طَـگـّی وَتا باوَفایِـڃ کـَـنَـئ !

شکارا وَتیگا مَه آسا مَنَـئ !

52) چَه دردان و زخمان دِگه جُسْ مَکـَـن

دِلـَـئ چَوْل و مَوْجان چَه دستا شُتَن

53) مَنی پاکْ الله و رحمانْ، رحیم

بِچا چِـڃ نَگِـنْـدَئ چَه ظُلم عظیم!!

54) دِرَچْکان و پُلاّ نْ چَه داغانْ کُشَنْـتّ

پَه پِریات و نالَه مُسَلمان نَبَـنْتّ

55) مَه بالاد، اِستـارْ لیمُّرْتَگـَـنْتّ

مَه جَهْلاد، بلبلْ جَنَگْ بوتَّگـَـنْتّ

56) چَه آه و چَه پِریات؛ سُتْکـَـن تِرَمْپّ

چَه اِستین و اَوْران تَـتْکـَـن تِرَمْپّ

57) کـَـماشان بِیاهَـئ دِلان گـُـلْ کـَـنِن

زَهـیران و ̈طَـپّـان دَواهِـڃ جَـنِن

58) مُـریدان تَباهَـن چَه داغان؛ شُمَـ

پَه مَرْکا گـُـلانی؛ پَچِـڃ چُـۏ جَمَئ ؟!

59) مُریدّی دُواهِـڃ گِری چاکران

تباهِش کُه هانیّ و نَرْمِڃـن بَران

60) عَوضْ هَـن نَبَنْ یِـڃ کـَـماشِڃـن تَـپَر

پُرۏشَنْتْ لَمْبان گۏنْ پیرڃـن هَبَر

61) خداجانِ کادِر مَنی مهربان

وَتی عاشِکان کَن صبور و جوان

62) محمّد نبیّ و رسولِ خدا

بیا و بِکـَـن یِـڃ غمانا تَـبا

63) جدا کـَـن چَه دردان وَتی اُمَّتا

بِکـَـن رَهْـنِمایی وَتی ملـَّـتا

82/12/30

     ترجمه:

 کُوَهْـِنـڃـن حکایت:داستان خیلی قدیمی»

 بِاِشْکـُـن دَمانِڃ دِلـَـئ مَجْگ و حال:◄لحظه ای احوال دلم را


 بشنو  *کُـوَهْـنِڃـن حکایت تَنَکـِّڃـن خیال: از حکایتهای

کهنه گرفته تا خیالبافی های نازک


 خیال نازک ◄: تـَـنَکـِّڃـن خیال

شَپَئ ماهِکانیّ و وَشِّڃـن هوا

مَه عِشْکـَـئ گـَـپانی تَنَکـِّڃـن دَپا

شب مهتاب و هوای پاک در زبان و دهان حرفهای عاشقانه ام

عذابا مَنیگا پَچِـڃ چُـۏ گـَـلـَـئ؟! به عذاب دیدن من خوشحالی

مکن
مَه بالاد، اِستـارْ لیمُّرْتَگـَـنْتّ : از این غمم  ستارگان در

آسمان پژمرده شده اند
کـَـپُـۏتان◄قـُمریَکان* کـَـماشان◄پیرمردان

*گـُـوات◄باد *بِـبوتَّن سُوار◄سوارشدند

وَشِّڃـن هوا◄هوای خوش

چرا چنین خوشحالی◄ پَچِـڃ چُـۏ گـَـلـَـئ؟

یَه نِڃـشِـڃ◄یک نیش
پَه کُـنْـ̈طَگْ دِلا زخم و وُۏنِـڃـنْ مَکـَـن
با خار ، دلم را زخمی و خونین مکن
مُصیبت مَگِنْـدا دَمانِڃ تَـرا
خدایا لحظه ای دچار غم و مصیبتش نکن!

پَه کُـنْـ̈طَگْ◄با خار   مِچاچ ◄مژگان ؛مژه ی چشم  مَجَـن:نزن

سَگارو▼=( دُراج) نوعی پرنده شبیه اردک؛چور

کانْـکــَـژّ = زاغ▼

پی پَلاستــُک ▼ = پرستو

سیچّانـَـگ = کورکور

بو (bū) = جغد▼

مۏرمُرگ(mӧwrmorg) ▼:تاهوس(tāhūs)=طاووس