من عاشق دنیا شده ام

من عاشق  دنیا شده ام چون تو در آنی

لیلی وشی  و کرده ای  ام واله و  مجنون               گشتم ز پی ات آه کشان و دل پر خون

اعجاز خدا را شود از چهره ی تو دید                  عشقت نشود از دل این سوخته بیرون

صد تیر ز مژگان سیاهت بپرانی                       صیاد شوی صد ، پی خود بدوانی

من عاشق این دام شدم چون تو تنیدی                 آیا شود این دام ز پایم ندرانی ؟                                                                           

در حسرت دیدار تو ام ، تاب ندارم                     در شوق تماشای تو چون ابر ببارم 

هر روز و شبم خاطره از چشم تو دارد                  ای چشم سیاه تو گلستان بهارم 

آیا شود از گوشه لبهای تو گل چید؟                    با این همه غم ، با تو به غمهای تو خندید ؟

شاید گذر از کوچه دلشاد نیافتد                        شایسته نباشد که در این دهر برنجید

صد مرده به یک ناز از این خاک رهاندی              صد قافله را یکه به منزل برساندی

من در عجبم  بر سر این مرده به عشقت              آرام گذر کرده ای و فاتحه خواندی

رضا حمیدی راد ( احسان )