به نام دین

خوابیده در وجود من خسته در کمین
شیری  که در قلمرو خود می شود امین

 شیری  که جای نعره  فقط ناله می کند
دندان به استخوان کشد و پنجه بر زمین
 
شیری شبیه خویشم  و ترسی ندارم از
هر عوعویی ز هر سگی و توله سگ ،،همین

بر تن نموده کسوت میش و چریده ام
عضوی شدم به گله ی میشان نازنین

من دیده ام به چشم خود آن صحنه های درد
چوپان گلوی برّه بریده به  نام دین

وقتی شغال بیشه ی همسایه می برد
از پاسپان گله،، دلش را برای کین

شیری،  اگر بکشد نعره می زنند
مُشتی به پوزه اش وَ دهان بند آتشین

دیگر نمی شود به خدا هم گلایه کرد
اینجا فروش می رود آن رب العالمین

کافر که کافر است و حسابش جدا  به دین
آخر شکسته قلب خدا هم ز مومنین

گویا که جای ناله فقط نعره می کشی
شیران بهتر از تو شده موش در اوین 

 

رضا حمیدی راد