ببار بارانـــــــــــــــ

ببار باران که آوازت قشنگ است
دلم گیرو ، نفسهایم به تنگ است

بزن باران تو چنگ شرشرت را
به دل دارم هوای حسرتت را

ببار بر گونه های خیس و سردم
پریشان و دلی آشفته گردم

در این بوی نم خیس خورده ی خاک
تو اشکهایم ببر هق هق به افلاک

تو تنها یارمی ای مونس جان
که می خواهم بمیرم زیر باران

ببار باران که بد تب دارم امشب
لبی خاموش دلی پر دارم امشب

کویر تشنه ی دیدار یارم
ببار بر من که جز این چاره دارم ؟

ببار راز دلم هر جا که رفتی
به گوش جانان من شاید شنفتی !