اقرار

مشو بر چشم من خیره من از اقرار می ترسم

تماشایم مکن جانا من دیدار می ترسم

مرو یکدم ز پیش من نفس بند آیدم آندم

مشو غمخوار من جانا من از غم خوار می ترسم

در این زندان که نوری نیست برایم روشنی آور

نگار ماه روی من من از دیوار می ترسم

به روی شانه ام بنهاد دست غم وزین باری

بیا این غصه را کم کن من از این بار می ترسم

از این سودا گری دل دلم تنگ آمده دلبر

بیا زین جا ببر دل را من از بازار می ترسم

ز عشقت لرزه افتاده  دلم در حال ویران است

نگاهت را ستون بنما من از آوار می ترسم

در این گلشن که گلهایش همه بی رنگ و بی بویند

بیا رویای زیبایم من از گلزار می ترسم

به جرم عاشقی کردی مرا محکوم رسوائی

ز حقت بگذر این ساعت  من از این دار می ترسم

چرا ترسو شدی احسان که دائم در هراسی تو

تو از دنیا بترسی و من از آن یار می ترسم