کـاشکی

ای  که  دلـم  با  دل  تو  یه  رنگ  بـود

دنیــا  فقط  بـا  تـو  بـرام  قشنگ  بـود

کــاش بینمـون حــرف  جُــدایی نبــود

قصّــه ی  تلــخ  بـی وفــــایـی  نبــود

کاشکی می شد با همدیگه  بمــونیم

بـرای   هـم   از  عشـق  آواز  بخــونیم

کاشکی که دنیـا هـوای ما  رو  داشت

رو  دلامــون  داغ  غصّــه  نمی ذاشت

کاشکی که بیشتر با مـا مهــربون بود

با عـاشقـا  همــراه  و   همـزبـون  بود

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

افســوس اینا همش خـواب و خیاله

بـا  تـو  بـودن  دیگـه  بـرام   مـحـــاله

افسـوس که عهـد منو  تـو شکستی

رفتـی و  دل  به  یکی  دیگـه  بستی

افســوس  تو  ایـن  دوره  وفــا غریبه

عــاشق مـوندن تا پـای جــون عجیبه

افسوس که  عمـر عشقا کـوتـا شده

عشق حقیقی خــواب  و  رویـا شده

افسوس که مجنون دیگه عاقل شده

عشقش به لیلی کـم  و  زائـل شده

لیـلــی ام  امــروزه  هــوایـی  شده

صـــد رنگه  اهـل  بی وفــایی  شده

افسـوس  نه  آدم  آدمـه  نـه  حــوّا

هـر  دو  شـدن  اسیــر  رنگ  و  ریـا

خـُـدا دلم  نور  و  صفـایی  می خواد

یه ذرّه  از  عشق خـدایی  می خواد