جام می دست شاعر

اه واهمه دارم از مرگ دستات از آوای باران بر روی برگات از پایان غزلی که سر دادی که جام می را زه من بستان جرعه ی بنوش تقدیمش کن به دوستان بدرود شاعر خسته بدرود ............. من خواهم ماند تا خاطره ساز شوم به شومی جغدی که می خواند از گلایه هات و تو چه زیبا زنده خواهی ماند در میان افکار در میان قلبها روی لبها و قاب آویزان به دیوار ... درون آلبوم چشمها اما شرطي دارم با تو که جام می نوشیدن ز من ادای دین کردن ز من لطفی کن و فقط تو این واهمه را بستان ز من. نقد (((...