نقاب گل

بخند! سعی مکن صاحبِ عزا باشی

چه سود! در دم تشییع من صلا باشی

چه سود! رَخت ز ماهوت* شب بپوشی یا

به لب، شعارِ بیامرزدش خدا باشی

مزن نقاب گل ای شاخه! روی تربت من

مزن به سر که در این جمع، بی ریا باشی

غریبه! قلب تو انگار یک مجسمه بود

نیامدی که در این کوچه، آشنا باشی

نخواستی که در این کوچِ  سر به مُهرت ماه!

هزار بغض شبم را یکی تو وا باشی

چه روزها که زمان، پای لنگ عمرم بود

و تو نیامدی از راه تا عصا باشی

جنازه ای که اتاق عمل به تو پس داد

تفاله ای است که می شد تواش شفا باشی

ببین درون قفسهات جای من پس از این

مگر که شاهد تنها کمی هوا باشی

*پارچه پشمی یا غیر ضخیم

 کرمانشاه1389.11.9