اردیبهشتی شد

ا

با درود و تقدیم مراتب ادب
حضور شما ادیب توانا و بانوی اثار فاخر کلاسیک
با نظر به توانمندی خاص و کلک زرینتان که هماره درخشان و زینتگرست، با کسب اجازه از صاحب منزل، صاحب قلم و صاحب اندیشه، چند خطی جهت اشنایی گرامیدوستان و سروران گرامی با اثار بسیار زیبا و نفیس این شاعر ارجمند، مینگارم..
اثر پیش رو، در جایگاهی از عرفان، عشق و گفتمان طبیعت قرار میگیرد.
و گفتگویی هستی شناسانه و اگزیستانسیالیستی،عشقی مقدس و اهورایی و حقیقت کیهانی توام با عاطفه ی رمانتیک را روایتگرست..
نقطه ی عطف اثر که این جانب را تحت تاثیر قرار داد، واژه ی _بیریایی _بود، شاعر مانند گافمن، ذکاوتمندانه خودنمایشی در مدرنیته را در برابر صمیمیت راستین قرار میدهد، و شکست محتوم و هماره ی این بیماری اخلاق را یاداور میشود..
جنسیت در شعر هویداست و و زنانه سازی تیزهوشانه، عالمانه و هنرمندانه ی ذاتی شاعر، تاثیرپذیری عاطفی و ارتباط با مخاطب را رقم زده است..
در وجوه سمبولیزم که در خاتمه عرایضم بیشتر به ان خواهم پرداخت، رنگها با زبانی نمادین سخن میگوینذ،
طبیعت مادری مقدس با بازافرینی بهشت گمشده و نوستالژی جمعی به چشم می اید
،و وزن زیبای اثر، که شور رباعی و القای عرفانی برای سرایه به ارمغان اورده است..
در ادامه خودارجاعی هنر در ابیاتی با پرپرکردن شعر، و وحدت و کثرت در سیمای تضادها،
نیز، در ارتباط بینامتنی با اشعار شادروان فرخزاد و سپهری، رابطه ی دال و مدلول شگفت اور و ارجاعات فلسفی جالب توجه، در این اثر حایز نگارش است

-عشق در اثر در نگاه نگارنده،به مانند بودن در جهانست،دازاین هایدگری،عشق اهورایی و هستی شناسانه ی این شعر را بیان میدارد...
اشا حقیقت کیهانی در گاتها،عشق را احساسی انسانی و بشری محسوب نمیکند،بلکه نظمی هستی شناسانه میداند..و این با نگاه فلسفی ارایه شده در فوق یکسوست،،یعنی قرار شورانگیز عاشق و معشوق (در شعر سرکار خانم احمدی پونه)،با نیروهای متافیزیکی تعریف میشود... جایی که عقلانیت _ابزاری برای مدرنیته اجازه ی ظهور به انرا نمیدهد،
تصویر کهکشان در این سروده زمان را به مانند حلقه ای اساطیری_نظریه ی میرچا الیاده_ باز نمایی میکند و توالی تاریخ دران منسوخست،، نگاه فلسفی وحدتوجود ابن عربی، زمان حال یا لحظات شاعر را تجلیگاه زیبایی و شکوه پروردگار در تاریکیهای زمین میداند..
سجاده در شعر،ابزاری برای تمنای حضور نمیتواند باشد، در نگاه من،این مفاهمه ی نومنی،جستو جوی شناختی در خویش دارد،و ریا بدین ترتیب، اخلاق اصالت را از کنه نگاه شی ءواره بیرون میکشد و التیامی برای فقدانهای پیاپی نقاشی شده در ابیات این شعرست...
از نگاه جامعشناختی، عشق در میانه ی سنت و سرمایه داری، در بزنگاه جامعه ی مصرفی و مبادله ی عاطفی، هدیه ای قلبیست، مارسل مورس میگوید، هر پیشکشی، انتظار متقابل می افرییند، اما شاعر در این واگویه ی درخشان قلب را بی چشمداشت میبخشد که بتواند از تقلیل یافتن حسش به کالایی وانمودین، جلوگیری نماید...
کنشهای عاطفی شعر، در نگاه نگارنده، دلنشین و متبحرانه و بیمانند است و دلخواسته ی همزبانی یا همدلی را در برابر کلونی_ زایی های الوده به رذایل اخلاقی نمایانده است
در ادامه چند خطی در خصوص با اساطیر ایران و کمی اساطیر روسیه مینگارم، به جهت علاقه ی شخصی و مطالعه ی بیش در این فیلدها..
پونه، نام زیبا و یا لقب زیبای شاعر معزز، گیاهی مقدس در آیین زردشتی است، نماد پاکی و زایش مجدد، دشت سبز پونه تداعی گر _ور جمکرد_ یا بهشت زمینی در اساطیر ایرانیست.. ارجاع به واژه ی اهورا، که من انگره مینیو را بدان اضافه میکنم، عشق شاعر را به میدان نبرد کبهانی تبدیل میکند، شاعر با واژه ی رنگمین کمان. یاداور چینود پل، در اساطیر زردشتیست که روان درگذشتگان ازین پل عبور میکند...
در خصوص واژه کهکشان، در اساطیر روسی
و اسلاو، درخت جهان‌یاسک، کهکشان را به زمین پیوند می‌دهد... شعر با تصویر کهکشان، همین نقش را برای عشق قایلست، که با مفهوم، سوفیای روسی در اندیشه ی بولگاکوف ارتباط تنگاتنگ دارد..
در اساطبر اسلاو، رود مادر اب، مادر زمین تر و.. نشان دهنده ی جایگاه والای زن و والده در سرزمینهای مذکورست.. موج مهربانی که شاعر ازان یاد میکند، اناتومی مادر، موجهای اب های مقدس و امواج صوتی و ارتباطی میان فرزند و مادر را به زیبایی درخویش جای داده است..
..
در اوستا، پونه، گیاهان نماد اشه، حقیقت و نظم کیهانیست.. پونه به دلیل رایحه ی تند و خواص درمانی، احتمالا در زمره ی گیاهان مقدس جای داشته است.
در بندهش، گیاهان به دو دسته ی خوشبو و درمانگر تقسیم میشوند، پونه در هر دسته قرار دارد و با نظر به گزیده های زادسپرم،گیاه پونه از الودگی ابهای مقدس با اهریمنان و مخلوقات پست جلوگیری میکند
در بسیاری از روایات محلی، پونه را اشک الهه ی اناهیتا و زاده ی نگاه اناهیتا میدانند، در هندوییسم و یونان باستان گاها به عنوان درمانی برای چشم زخم عنوان شده است و..

امید که کاستیهای کلک این جانب را به قلم توانمندتان ببخشایید

با احترام و سپاس