حضرت دلخوشی بی وقفه

حضرت عشق......
خدای احساس.....
دل تسلیمی من‌تا به ابد
مست آن ناوَک‌ مژگان‌تو هست
به جنون تو قسم مستی جان
نفسم با نفست خورده گره
من رها گشتم از آن روز نخست
که شَمیمِ بویت
برتمامم بنشست
خوب میدانی تو
حضرت دلخوشی بی وقفه
روزگاری دل ما بی کَس بود
وسکوت مطلق
قوت هر لحظه ی حال دل و جانم می بود
شوکران بود دم و لحظه من
نه امیدی به دلم بود
نه میلی در جان
آرزو خواب خوش بی تعبیر
عمق دریایی غم بی پایان
غربت و بی کَسیم تا به ابد
زُهد و تنهایی من بیتابی
خسته و درمانده
ساز دل کوک نبود
نِیِغمناک نوای دم تنهایی هر آنم بود
مثل نخجیر به دام افتاده
در دل بی کسی و تنهایی
خسته از بودن و‌ماندن بودم
تاکه آن‌مست نگاهت دیدم
ساحل امن و امان
کاروان جان را
تو به یغما بردی
ناز شصست  که چنین
غارت جانم کردی
به‌که گویم ای عشق
حال خوب صیدی
که به وجد آمده از صید شدن
حضرت دلخواه....
خدای احساس.....
ای عروس شعرم
غم غربت زدلم رفت
به آنی که تو آنم گشتی
زخزان دور شدم
شعر آمد به وجودم از تو
وشراب واژه
جُرعه جُرعه به دل و‌جان و‌تمامم بنشست
وای از سمت نگاهت ای جان
وای از این همه بی تابی دل
به خُمارین نگاهت ای دوست
ناوَک‌مژگانت
هر دم و لحظه زند تیر به جان شعرم
ای عروس شعرم
به جنون عشقت
در ریاضی عددی نیست که واگو بکند
این همه میل مرا
به تو بانوی غزل
شعرترین شعر جهان
قسم ای عشق قسم
به خداوندی چشمان‌پراز جاذبه ات
حضرت عشق ...
خدای احساس
دل تسلیمی من تا به ابد
دوستت می دارد
دوستت می دارد
دوستت می دارد


#حسینگودرزی"تشنه"


۱۴۰۳/۰۱/۲۶