ای رئوف ای تای سیز الله

ببین مرتضی جان، این شعری که گفتی، یه عالمه حرف توشه، اما خب، یه عالمه سوال هم پیش میاره. اول از همه اینکه، این همه گریه و زاری برای چی؟ آخه مگه آدم تا آخر عمر قراره فقط گریه کنه و از خدا طلب کمک کنه؟ یه جاهایی هم باید خودمون دست به کار بشیم و برای بهتر شدن زندگیمون تلاش کنیم.
بعدشم، این همه حرف از عشق و عاشقی، خیلی قشنگه، اما خب، عشق فقط یه احساس نیست. عشق یعنی تلاش برای بهتر شدن خودمون و اطرافیانمون. یعنی مسئولیت‌پذیری و فداکاری. یعنی اینکه به جای اینکه فقط از خدا بخوایم که همه چیز رو برامون درست کنه، خودمون هم برای رسیدن به هدفامون تلاش کنیم.
یه نکته دیگه هم هست که خیلی مهمه. تو شعر گفتی که دلت میخواد از خدا فقط عشق بخوای. اما خب، عشق تنها چیزی نیست که آدم بهش نیاز داره. آدم به آرامش، به سلامتی، به موفقیت و به خیلی چیزای دیگه هم نیاز داره. پس بهتره که از خدا همه اینها رو بخوایم، نه فقط عشق رو.
راستش رو بخوای، این شعر بیشتر شبیه یه درد دل شخصیته تا یه شعر عرفانی. یعنی اینکه شاعر داره بیشتر از خودش و مشکلات خودش حرف میزنه تا اینکه بخواد یه پیام کلی به همه بده. البته که درد دل کردن هم خوبه، اما خب، بهتره که این درد دل هامون رو با یه زبان ساده‌تر و قابل فهم‌تر بیان کنیم.
حالا بریم سراغ یه نقد کلی‌تر:
* زبان شعر: زبان شعر خیلی کهنه و ادبیاته. البته که استفاده از زبان ادبی در شعر خوبه، اما خب، بهتره که این زبان به گونه‌ای باشه که برای همه قابل فهم باشه.
* محتوای شعر: محتوای شعر بیشتر حول محور عشق و عاشقی و گله و شکایت از خدا میچرخه. البته که این موضوعات خیلی مهم هستن، اما خب، بهتره که در کنار این موضوعات، به موضوعات دیگه مثل امید، تلاش، مسئولیت‌پذیری و ... هم پرداخته بشه.
* ساختار شعر: ساختار شعر سنتیه و از قافیه و ردیف استفاده شده. البته که استفاده از قافیه و ردیف در شعر فارسی خیلی مرسومه، اما خب، بهتره که شاعر از قالب‌های جدیدتر هم استفاده کنه.
* تکرار کلمات: در شعر خیلی از کلمات تکرار شدن که این موضوع باعث میشه شعر یکنواخت به نظر برسه.
* استفاده از تشبیهات و استعارات: در شعر از تشبیهات و استعارات زیادی استفاده شده که البته بعضی از این تشبیهات و استعارات خیلی زیبا و تاثیرگذاره. اما خب، بعضی از اونها هم کمی کلیشه‌ای و تکراری به نظر میرسن.
در کل، این شعر یه شعر خوب و احساسیه، اما خب، با کمی تغییر و بهبود می‌تونه خیلی بهتر بشه. برای مثال، شاعر می‌تونه به جای اینکه فقط از خدا طلب کمک کنه، خودش هم برای حل مشکلاتش تلاش کنه و به این ترتیب، شعرش امیدوارکننده‌تر و انگیزه‌بخش‌تر بشه. همچنین، شاعر می‌تونه از زبان ساده‌تر و قابل فهم‌تری استفاده کنه و به جای اینکه فقط به موضوع عشق و عاشقی بپردازه، به موضوعات دیگه هم توجه کنه.
امیدوارم این نقد برایت مفید باشه.