سلوک معرفت

این درکِ ساده هنوز
مشکلِ لاینحلِ تمامِ ساکنینِ زمین است...


درودبرشما استادعزیز
بسیارعالی
زیباوتامل برانگیزبود

عالی و تامل‌برانگیز
درود بر پدر مهربانم
چون همیشه عمیق و متفکرانه می‌سرایید
سلامت و ثروتمند باشید

درود استاد بزرگوار
حکیمانه و زیباست
ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة
ایام شهادت حضرت حسین ابن علی علیه السلام و یاران باوفایش
را تسلیت عرض مینمایم

درود استاد عزیز
عاشورای حسینی تسلیت
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ
عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً)
ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ
وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ

این زخمِ ناخلف
خالقِ بمب هسته ای و مین است
آبادگر نیست ،


درود جناب ناظمی
زیباست

درود بر شما..
زیبااااست..

درود بر شما جناب ناظمی بزرگوار 🌺🌷🙏
زیبا سرودید 🌺🌺🌷

درود بر شما. شعر زیبای شما را خوانده بودم و پسندیده بودم اما یادم نبود کامنتی برای تشکر از این شعر زیبا بنویسم. آنجا که به فکر منفعل اشاره کردید خیلی زیبا بود. ما تفکر فعال میخواهیم نه صرفا منفعل و سلسله مراتبی.

سلام
دوست گرامی
ممنون از شما
فکر همیشه در آدمیان تکراری وکهنه و منفعل است که با تعابیر وتفاسیر جامه ی نو برخود می پوشد . تنها فکری که به ابداع وخلاقیت ونو آوری ! می رسد می تواند فکری انفعالی و تروتازه و نو باشد که البته آن هم یک جرقه ی کوتاه مدت است وبطور متوالی نیست . اگرخودآگاه بتوانیم به فراتراز ذهن /فکر در خود رسوخ کنیم ، می توانیم فکرِکهنه را ازصحنه خارج کرده وفکرِ نورا بطور مداوم نه باز تکراری در خود فعال سازیم ....مارسوبات ذهن را دردخود فکرِ نوو تازه تلقی می کنیم ولی وقتی ذهن را خودآگاه از فعلیت درخود باز داریم بادست یافتن به فکرِ تازه و نو کهنگی مستمر ومهلک ذهن وافکارمرده اش را در خود نظاره گر می شویم.این ذهن ماست که افکار کهنه را درشکل عقاید وباور برگِردِ ما پیچیده ویک عمر ناخوداگاه گرفتار می سازد ، دراینجا تفکیک ذهن از عقل کامل کار آسانی نیست مگر آنکه ذهنی آرام داشته باشیم وبتوانیم خودآگاهانه افساری برآن زده وخودرا از اسارت ذهن نجات دهیم که این تجربه ی عرفای واقعی بوده وهست
از شیشه ی بی می ، میِ بی شیشه بجویید
حق را زدل خالی از اندیشه بجویید .
مولانا
اندیشه انسان ، اندیشه ای متضاد ومتناقض است وهر قدر به رشد وبرتری نیز برسد نمی تواند از تضاد ودوگانگی خودرا رها سازد . اما فراتراز اندیشه ی معمول وشناخته شده بشری ، اندیشگی دیگری در اووجود دارد که این اندیشه هرگز گرفتار تضاد وتناقض ودوگانگی نمی گردد . برای رسیدن به این اندیشه ، باید خودرا کاملاً از اندیشه ی معمول رها و آزاد نموده وبه فراتراز آن در خویشتن برسیم..