شهید

لاله ی سرخم عجب داغی عیان داری
سیه خالی به سینه وزان داغت نشان داری 
مشام گیرد ز مستان عطر گیسویت
به آ وای بهار آیی  نشا نی از خزان داری
تو ان شمع ای که دشمن را حراسانی  
وزا ن ناف خرامانی ز یارما نشان داری
ز نسرین  کوکب سوسن تراز خوش بودی 
صبو وز باده ی مستی وزان دکان نشان داری 
زان چشمه که نوشیدی زلال ناب  طاهر بود
وز ان مرگ بهاری زداغت باغچه بان دار ی
به هر بوم به هر دیوار نرویی نشان دشت داری
تو لاله چشم مستی پریسا نان نشان داری
ّتمنای گلشنت کردم نبود راهم به بگلشن
جنان حوض کوثر وزیا غوت نشان داری
ستاره بوسه بارانی در ان شبهای لیلایی
زسرچشمه زلال ابی ز ان جام هم نشان داری
وزان باران دهی بوی بنفشه شاخ بید مشک
وزان اردوی شب خیزان خروش دشمنان داری
تو ان عاشق به کوی قاف دادی دل
ًثریا تا فلک را به نامت  دفتران داری