پس از تو

با تو ای یار,بسی حرف وسخن ها دارم سخن از این دل پوسیده وتنها دارم یکدم نشنیدی سخن و ناله ی دل را اینک بشنو قصه ی رنجیدن دل را بشنو که چه شد با دلم از درد فراغت ویرانه شد آن کلبه ی زیبای صداقت درسینه دلم سوخت,پس از داغ وداعت رفتی و مرا کشت,دگرهجر نگاهت بعد از تو دگر این دل من هیچ نخندید جز ناله کسی از سخنش هیچ نفهمید تنها دل زارم طلب عشق تو می کرد جز نام تو هرگز طلب هیچ نمی کرد آتشکده شد این دلم ای یار پس ازتو جان داد و ولی باز صدازد که فقط تو