باغ سبز خیال

در  آسمان  نگاهت ، چو ماه تابیدن
به باغِ سبز ِخیالت ، خوش است روییدن
بگیر دستِ مرا تا رها شوم از من
تویی که چشم نخواهم مگر تو را دیدن
دلم گرفته ، گریزان ز ماتم و هجران
تو آن  ترانه ی  شادی برای رقصیدن
( صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را)
زبان به کام گرفتم جز از تو پرسیدن
در آرزوی وصالت گل ِشکفته مرا
خوش است چون نم باران به دشت باریدن
به عشقِ دیدنِ رویت ، نفس کشم شاید
ز باغ ِسرخ ِلبانت گلی دگر چیدن
روا مدار پریشانی دلی شیدا
که همچو نی همه دم  از فراق نالیدن 
(علیم) گوید از این عشق امشب و هرشب
حرام شد همه شبها به چشم خوابیدن