پاچه خواری

دوش در خوابم بدیدم یک نفر گفتا به من
با قلم یک جامه ای از پاچه خواری کن به تن
جای اوضاع کنونت میرسد دستت به جاه
این شب تارت شود با ضرب انگشتت پگاه
گفتمش آنی که گفتی خوب بود اما سپس
غیر پاچه خواری ام دیگر توانم زد نفس؟
من اگر زندان بخواهم این همه زندان که هست
چون نباشد چشم رندان بر چنین دنیای پست
مینگارم هر چه خواهم از گِله تا حمدها
این چنین آزادیم را کی کنم در بندها؟
این دو روز هستی ات یک لحظه میگردد تمام
ماند از تو یاد خوبان ؟ یا بُوَد شیرت حرام ؟