پرسش از خدا

روزگارمان به شب رسیده است
یاد ما به درد تب رسیده است
بی صدا نگاه ما به مردم است
از غمی که  جان به لب رسیده است
یاد  شاهدان جبهه ی سکوت
داغ درد التهاب صد دروغ
یاد کشته های بی گناه  یک سقوط
یاد مانده ها ... یاد رفته ها
یاد بی جوابی خدا به ما
یاد آدما که رفتن و
مانده ایم به حسرت و بلا به جا
یاد روزگار تلخ مانده بی هوا
تا مدام  از خودم از خودت از خدا
بپرسم ، بپرسی  به پرسشی جدا 
یا بپرسیم از خود خود خدا چرا
تا بگوید به ما  کجا
داغ قلب مادران شود دوا
آتش از قلب ما رود برون
تا نسوزد دل آذرین بنا

۷مرداد۱۴۰۲
آذر.م