آدینه

شاید هنوز می شود از خانه حرف زد
از خاک سرد و تیرۀ ویرانه حرف زد

از شوق دیدنت سخنی گفت با خدا
از خاطراتِ این منِ دیوانه حرف زد

هر روز و شام سخن از حسن یار گفت
از پیچ و تاب زلف تو با شانه حرف زد

باید که رنگ بادۀ غم سرخِ سرخ باد
تا مست و بی ریا درِ میخانه حرف زد

باید حجاب دیدۀ دل را شکست و باز
بی پرده بود و با تو صمیمانه حرف زد

از غم سخن بگفت و شکایت به دوست بُرد
هر هفته باز با تو غریبانه حرف زد

امشب نمی شود به تو از صبح شنبه گفت
باید که از غروب رفتۀ آدینه حرف زد



۱۴۰۲/۰۲/۰۸
#شعر