اقرار

۱) هرچند که آهم از دل اقیانوس
 در پیله ی اشک های خویشم محبوس
 بارانم و پاره پاره قلبی، دارم
 با گونه ی خیسِ اطلسی ها مانوس...
 ▪▪

۲) با کلکِ خیال و طربی پوشالی
 با دست نوشته های کنجِ قالی
 خوشبختم و گنجینه ی من تنهایی ست
 صندوقچه ای ست این اتاقِ خالی...
 ▪▪

۳) از شوری دل، از اشک، از غم، سیراب
 مواج، همیشه در تلاطم، بی تاب
 دنیای من است و فالِ دریا گونش
 هر لحظه تکان میخوردم در دل، آب...
 ▪▪

۴) عمریست ز دیوارِ خودم کوتاهم
 آویخته ام ز ریسمانِ آهم
 می میرم و تنها ۱ نفر گریان است
 تنهاییِ من؛ همنفس و همراهم ...
 ▪▪

۵) دلخسته ام آنقدر که از این مردم ...
 در پیچِ کلافِ پچ پچه، سردرگم...
 آنقدر میانمان قضاوت ها هست
 لب، تاب ندارد که به لبخندی جُم...
 ▪▪

۶) رفته ست قرارِ دل، پریشان خویم
 از دیده رمیده شیوه ی آهویم
 اینکه به تو فکر می کنم روزی چند
 رازیست که سنجاق سرِ گیسویم......
 ▪▪

۷) از میخک و یاس و رازقی حرف بزن
 اقرار بکن به عاشقی، حرف بزن
 دلتنگ تو است، گر چه کمرو ست دلم
 تا بشنومت دقایقی، حرف بزن...