صاحب دل

درود بانو
دو تا بیت بسیار زیبا از غزلی ناتمام بود

سلام بانوی ارجمند

به سایت شعرناب خوش آمدید

باعرض سلام
زیبا و
بسیاردلنشین بود
درودبرشما

درود شعر زیباییست. یاد غزل زیبای حافظ افتادم:
سینه مالامال درد است، ای دریغا مرهمی .
دل ز تنهایی به جان آمد ، خدا را همدمی .
چشم آسایش که دارد ، از سپهر تیزرو .
ساقیا جامی به من ده ، تا بیاسایم دمی .
زیرکی را گفتم این احوال بین ، خندید و گفت .
صعب روزی ، بوالعجب کاری ، پریشان عالمی .
سوختم در چاه صبر ، از بهر آن شمع چگل .
شاه ترکان فارغ است ، از حال ما ، کو رستمی .
در طریق عشقبازی ، امن و آسایش بلاست .
ریش باد ، آن دل ، که با درد تو ، خواهد مرهمی .
اهل کام و ناز را ، در کوی رندی راه نیست .
ره روی باید ، جهان سوزی ، نه خامی ، بی‌غمی .
آدمی در عالم خاکی ، نمی‌آید به دست .
عالمی دیگر بباید ساخت ، و از نو آدمی .
خیز تا خاطر ، بدان ترک سمرقندی دهیم .
کز نسیمش ، بوی خون مولیان آید همی .
گریه حافظ ، چه سنجد ، پیش استغنای عشق .
کاندر این دریا ، نماید هفت دریا ، شبنمی .

درود بر شما..
زیبااااست..