درختی که ریشه های بیشتری داره
یعنی مشکلات و بحرانهای زیادی را پشت سر نهاده،یعنی میزبان خوبی برای میهمانان و الگوی راسختی برای دشمنان بوده.....
ظاهر درخت بی غمه اما اسیر دردها،مشکلات،سختیها،فصول مختلف،بادها و......
بوده اما تمامشان در پاییز و زمستان شبیه هم هستند چون از یک جنس و گوهرند.......
تشخیص ریشه ها،میوه ها،دوستان و دشمنانشان دیگه اسون نیست.
میدونی چیه مهم نیست که میوه هات بیشتر باشه یا کمتر،برگهات پر باشند یا کم،دوستانت زیاد باشند یا کم...
مهم اینه ریشه هات نمادی باشه از استقامت،بزرگی،سپری نمودن بحرانها.........
تا وجودت افتخار و الگویی باشد برای سایرین،شاخه ها ،برگا،میوه هات نصیب غنی و فقیر بشه،اونوقت تو پاییز و زمستان دیگه تنها نیستی الگوی اسمان هم هستی،ابرها برایت تعظیم میکنند،انسانها و حیوانات میوه هایت را میخورند و هسته هاشو همانجا رها میکنند تا دوباره درختان با ریشه ی دیگر همچون تو پدید آید انوقت دشمنان هم حریفت نمیشن.
پی نوشت:
ازدوست عزیزم استاد عزیزم جناب مسعود جان مدهوش عزیزم دکتر خوش اخلاق و عالیقدر و عزیزدل من بسیار دوستتتتتتتتتتتتتتتدارم ممنونم از همکاری زیبایتان در این دلنوشته زیباو پرمفهوم بسیار ازهمکاری زیبایتان سپاسگزارم عزیزدلمممم ممنونم فداتشم مسعود جان
جات توقلبمه عزیزدلم ❤️❤️❤️
🌳درخت🌳
اردیبهشت ماه ۱۴۰۲
🖋جوادکاظمی نیک 🖋
سلام ارجمند برادر خوش اخلاق
زیبا نوشتید یادآور آیه بیست و چهار سوره ابراهیم(ع)
سلامت و شاد بمانید