بوی عیدی

بوی عیدی

بوی عیدوبوی عیدی
مژده ی آمدن نسيم خوش نوروزی 
آمده از ره نرم وآهسته 
می کشددستی زمهر
برسبزه برگل
برشاخه های سبزبیدی
بوی باران بوی خیس. بویی ازذرات خاک
می رسد برسرخی دلهای پاک
چاله هامملوزباران قشنگ آغشته باخاک
رقص سبزه خنده ی گل
دل ودیده 
مبهوت زاین فر
بوی عشق طعم بوسه زیرباران
چیدن ازغنچه لبی فریبنده فریبا
سبزه رویی
خوش مرام گیسوبلندشهلاچشمی
نقش بسته دانه های درشبنم
روی گونه روی گلبرگ لطیف
بی وقفه غلطان ازفرازگونه ها
برسبزه ی تر
دشتی ازسبزه وسرخ
هدیه ازدستان گرم مردلوطی
خنده ازگل باغ طوطی 
تپه باگلبوته های نورسیده 
کیست آخراینچنین زیبا
سرخ وسبزیکجاچیده
ردی ازرگهای آبی
پيچيده درجاده ی ساده ی خاکی
فرق سرتاگلوگاه سپید
هم میان .پایین پا
کوچه باغ روستا
دسته دسته گیسوی سبزه
روییده آهسته 
ابتداتاانتهادرامتدادجاده ی خیس
درپناه سنگها
باشکوه درهم تنیده
جاده ی خاکی وباریک وبلند
 چشمه جوشان
پرخروش سیمای رودی
ازفرازکوهساران.آبشاران
پس به تعجیل می خوردبرتخته سنگهاپایین دره
آسمان دلتنگ.ابری
زهرچشم میگیردازسنگهاوزخاک
بارعدوبرقی
ازفرازآسمان تادامن کوه
انبوهی ازمه
گسترده چون چتری سپید
گوسفندان.گاوهامی چرن
درحلقه ی آبگیر خندان
درچراگاه بهاری
درمیان هی هی چوپان پیر
نغمه ی شادمرغان چمن
جست وخیزان
بال وپرهامی گشایند
سیرگل. گلعذارنرمینه
 خوش نقش بهار
می کنم شکرذات حق
تابیده آفتاب فروردین
 بهارامرحبا این سخاوتمندی

پیشاپیش آمدن نوروزورستاخیز طبیعت وبهارخرم برشمااهالی خوش مرام وعاشق صفت شعرنووتمامی ایرانیان عزیزوانسانهای نیک اندیش تبریک وشادباش می گویم وازحضرت حق برایتان سالی خرم وپر روزی سعادتمندی وبهروزی آرزومندم
بهاالدین داودپور. بامداد