همدم

دلتنگی من دست خودم نیست عزیزم
از دست خیالت نتوانم بگریزم
گفتی بروم با دل دیوانه بجنگم
عمری است که بازندهٔ این سخت ستیزم
هر جزءِ مرا هیچ کس آن گونه بلد نیست
روشن شود از نور رخت ریز به ریزم
حالا که ستم زندهٔ بی زندگی ام کرد
عشق تو شده خواب و خوراک و همه چیزم
چون یکسره اندوه شدم، حسرتم این است
باران شوم و بر سر این شهر بریزم
ای عشق بمان، همدم تنهایی دل باش
چون ساکن یک منطقهٔ حادثه خیزم
🌿هواجان جاویدان🌿