همدم

دلتنگی من دست خودم نیست عزیزم
از دست خیالت نتوانم بگریزم
گفتی بروم با دل دیوانه بجنگم
عمری است که بازندهٔ این جنگ و ستیزم
هر جزءِ مرا هیچ کس آن گونه بلد نیست
روشن شود از نور رخت ریز به ریزم
حالا که ستم زندهٔ بی زندگی ام کرد
عشق تو شده خواب و خوراک و همه چیزم
چون یکسره اندوه شدم حسرتم این است
باران شوم و بر سر این شهر بریزم
با دل تو بمان همدم تنهایی او باش
چون ساکن یک منطقهٔ حادثه خیزم
🌿هواجان جاویدان🌿