زبان کاشی قمصر

زبان کاشی قمصر

شبیه من کسی در دام آن کافر نمی افتد
به دام هیچ صیادی دلم دیگر نمی افتد

مرا که از نفس انداخته از چشم پر اشکم
برای لحظه ای نه لحظه ای کمتر نمی افتد

اگرچه رفته از شهرم ولی نقش گلاب و گل
اساسا از زبان مردم قمصر نمی افتد

مرا دیوانه کرد و بعد از آن دربه در شهرم
که عاقل باخودش مثل من عمرن در نمی افتد

در افتاده است قلب عاشق و دیوانه ام با من 
و هر کس در نیفتد بادل خود ور نمی افتد