به نامِ یگانه غزلسرای دیوانِ آفرینش!
غزلی در اقتباس از مکتبِ مِهرِ حافظ، پیشکشِ حسّ زلالتان:
تا نگاهِ دلِ دیوانِ غزل، یارِ من است
گفتن از موجِ جنونزای عطش، کارِ من است
در پیِ عاطفه رفتن، روشِ نای دل و
نبضِ قاموسِ نفَس، سخت خریدارِ من است
با دوبیتی و رباعی، سر و سرّی دارم
تکسپیدارِ صفا، بسترِ پندارِ من است
نابِ افراغ، نهفتهست، در اندیشهی جان
سادگیهای بیان نیز، در افکارِ من است
اخگرِ سرخِ صفا، بر تبِ جان، شعلهزن و
شور، در حسّ ترِ شعرِ شرربارِ من است
چون که سرکوب شود، شعرِ سرورِ گُلِ دل
نبضِ غم، در دلِ رویای دلافگارِ من است
بغضِ آلالهی دل، ژاله چکان از رگِ جان
هالهی حالِ سما، والهی تبدارِ من است
نرگسِ شوقِ شکوفا شده از جامِ وفا
پُربهانه، نگرانِ دلِ بیمارِ من است
بر لبِ چشمهی خشکیده و بیآبِ حیات
کارِ قلبِ تپشِ خاطره تیمارِ من است
هر زمان نبضِ نهان از تبِ پنهانش سوخت
گفت تنها عطشِ عاطفه غمخوارِ من است
بس که دریای جنون، شورِ تپشزا آموخت
شورشِ واژهی «احساس»، در اشعارِ من است
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)
پ. ن:
آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
يار شيرين سخن نادره گفتار من است
(حافظ)
بیستم مهرماه، روز بزرگداشت حافظ، بر مدیر موسس سایت ادبی شعر ناب، استاد احمدیزاده ارجمند، تمامِ نابیانِ گرامی و نیز مریدانِ حضرت حافظ در جای، جایِ جهان، فرخنده باد!
🍃🌸🍃
اشعاری زیبا بودند احسنتم