ماهی

سپاس خدای را که فرصتی دوباره داد تا بنویسم

شعری پیش رو داریم از سرکار خانم ابراهیمی
که چند سطری در خصوص آن خواهم نوشت

🔵 ساختار

شعر در قالب غزل با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
(مجتث مثمن مخبون محذوف)

که با اختیارت شاعرانه شده
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لن

شعری است بسیار زیبا با وزن درست و قوافی درست جز یک مصرع که در ذیل خواهد آمد. شاعر به درستی از اختیارات وزنی و زبانی استفاده کرده و افاعیل بر روی شعر خوش نشسته است.

✔️ در خصوص اختیار شاعرانه ی استفاده شده مذکور برای دوستان نو آموز عرض کنم

بر اساس اختیارات وزنی قاعده ای داریم به اسم ابدال
اختیار شاعری ابدال در دو هجای ما قبل آخر بسيار رايج است و در آن فَعِلُن (ᴜ ᴜ -) به فع‌لن (- -) تبديل می شود و حتّی در تمام مصراع‌های یک شعر ممکن است استفاده شود. هم چنین به جای ارکانی مانند فعلاتن (ᴜ ᴜ - -)، مفتعلن (- ᴜ ᴜ -) و مستفعلُ (- - ᴜ ᴜ)، شاعر می تواند بنا به ضرورت
«مفعولن» (- - -) بياورد؛ امّا كاربرد اين موارد كم است.

✔️ در خصوص قوافی این شعر همه ی قوافی جز مصراع زیر درست هستند

♦️ به گونه ای که ببینند اشک چشمانم

یکی از اشتباهاتی که خیلی از دوستان مرتکب می شوند
همین نکته است

اگر اجزای واژگان قافیه کاملاً شناخته شده باشند نمی توان با افزودن حروف الحاقی آن ها را هم قافیه کنیم مثلاً واژه ی

(چشمان ) را با واژه ی ( جان ) نمی توان هم قافیه گرفت زیرا :

حروف الحاقی : ( ان ) و چیزی که از واژه باقی می ماند هیچ علامتی مبنی بر قافیه بودن آن ها مشاهده نمی شود.



بحث در خصوص محتوا را به نوبت بعد موکول میکنم

برای شاعر این شعر آرزوی بهترین ها را دارم


ایام عزت مستدام

سید هادی محمدی