عید غدیر

خاندانی از قافله نور رسید
کوکب رستاخیز نبی بر پا شد
همه در هم همه ای در تصویر
برگ سبزی به بهاری وا شد
عرش از سر شوق
تافته ای را بافید
خَم آکنده ز بی تابی حق
بر سر خُم تابید
سفره ای از عشق دمید
سر زلف عاشقان را پیچید
عرش و افلاکیان در جنبش
نرم انگشت سرور از خورشید
وعده ای را میداد
وعده این است عدلی از راه رسید
جویباران چشمه ساران جهان
عرصه ای از لطف ازل می بینند
و در آن نام خدا در رخ او 
جلوه ای از حق جهید
عصر آن روز بزرگ
عقده ای از بیم امید
رخ نااهلان را سخت به کف هم‌مالید
و در آن آتش روز
عطری از بوی بهشت ، سرد رسید
آیه ای وحی کنان بردل اکرم تابید
وقت اتمام و تمام همه دین رسید
شور بی وصف دل انگیزی بود
خبر از کوکبه اشراق علی می داد
وعلی مولا شد
و چه عیدی برتر از عید غدیر
که علی دست خدا 
مهری از رنگ خدا
و‌ رخ خندان خدا
رحمتی از وعده حق
بر سر مشتاقان شد
به همین مهر سجودش 
به‌همین رکعت الطاف وجودش
و‌ به خورشیدی که سر تعظیم آمد
نیست نامی برتر از نام غدیر.
سید محمد حسن فقیه (بیان)