کربابیل

در میان سکوت غریبانه شب 
آسمان کربابیل
سخت تر از سنگ و رنگینتر از خون
چشم انتظار آغوش هدیه ایست 
که جهان هم هیچ به خود ندیده بود
قطعه ای از بهشت می بینم
جامانده بر بوم خشک و بی روح زمین
مهیا شده تا تر کند و سیراب کند 
عطش قطعه ای از آن به خون
وه چه هیجان دارد این رویداد
که می روید از آن نیزه و شمشیر
میوه ای می دهد از ظلم به باغ 
میوه ای با طعم درد و مزه تلخین
چیدن این همه تن از یک باغ
بهایی دارد سخت سنگین
لیک در میان این همه تن فرقیست
فرقش روی آن ردی زخون جاریست
و در صورت افسون این نقش
هرچه بیشتر می جویم
جای خنجر از پشت برگلویش باقیست
سید محمد حسن فقیه (بیان)