اقیانوس غم

        ««اقیانوس غم»»
بار   دیگر   دیده  دریا می شود 
وسعت سینه چوصحرامی شود 
این  دل  غمدیده  از دوری   تو
باز    تنهاتر    زِ  تنها   می شود
شعله های  عشق  میسوزد ولی
دیده ی غمدیده رسوا می شود
در کنارت بخت   همراهم  نِمود  
این دلِ پیر اَست بُرنا  می شود
آسمان  می بارد   از  داغ  غمت 
رود اقیانوس  غم ها  می شود
ابر های    تیره    باریدن   نِمود
چشمه هاجوشان هرجا  میشود
نای نی  می سوزد از زخم  جگر 
زخم های این جگر  وا می شود
از   غم  دوری  تو  ای  جان  دل 
موج دل   مغلوب  دریا می شود 
----------------------------------------
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)