هزاران چهره یِ دروغین

من درزندگیم هم چهره یِ قاضیان را دیده ام هم  بیدینان
وهم خیانتکاران را
نه جرمی را لمس کرده بودم
نه خیانتی را رختِ رابطه ام کرده بودم
ونه نمازی راغفلت میدانستم
اما دهن بینانِ زیادی را می دیدم که قاضی بودند...بدونِ  داشتنِ حرفه اش ومدرکش
جنایتکارانی را دیدم که نه می دانستندعشق چیست ونه محبت آنهاجنایت میکردندوجنایت غذایِ روحشان بود.خیانتشان هم یک نوع جنایت بودچون درهررابطه ایی که سَرک می کشیدندیااحساسِ زنی را می کشتندویااحساسِ مردی را
نادان هایی را دیدم که جامه تنشان خرافات بودوطلسمی گران از کفن هایِ مردگان
آنهانه بلدبودندقرآن راتفسیرکنندونه خدای را راهِ راستین میدانستند
هستند دروغگویانی که درخونِ راستگویان میچرخانند زبانشان را تااز آنچه دردرونِ پاکیان میگذردعصاره یِ وجودِ نحسشان کنند
آنها هزاران چهره هستند
وهرچهره شان هزاران فریب را درپیشرو دارد
برمسیرِ خوبان آذین می بندند خودرا و به رقصِ اندامشان خیره میکنندچشمانِ رهگذرانِ ساده لوح را
پادزهرشان فقط یک چیزاست کورباشی ولال وکر...آنهم ازدل