جهان را چه شد

سلام و عرض ادب
خدمت استاد استکی عزیز
سپاسگذارم از نگاه پرمهرتان

باسلام خدمت خواهر بزرگوارم
بانو حسین زاده
کاملا صحیح میفرمایید
بنده تصمیم داشتم شعر را با قالب نو بسرایم
اما حود بخود رفت سمت کلاسیک
وبرای اینکه حرف دل را کامل بازگو کنم و واژه ها مطلب را برسانم با کمبود واژه مواجه بودم
از دقت نظرتان سپاسگذارم
موید باشید

ضمنا خواهر بزرگوار
ازاین نمونه ها شاعران زیادی
مرتکب میشوند
برای مثال
از مولانا بیتی میفرستم که با بقیه
بیتها همین مشکل را دارد
.
.
نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را

آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا

ای جان جان جان جان ما نامدیم از بهر نان


برجه گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا

اول بگیر آن جام مه بر کفه آن پیر نه

چون مست گردد پیر ده رو سوی مستان ساقیا
.
.
در مصرع آخر
مستان که مست ان
که الف ونون الحاقی هستش

. پیروز باشید

این هم یک نمونه باز از حضرت مولانا
.
.
. چه جای ما که گردون را چو گاوان در خرس بست او
که چون کنجد همی‌کوبد به زیر آسمان ما را
.
.
خنک آن اشتری کو را مهار عشق حق باشد
همیشه مست می‌دارد میان اشتران ما را
 
اشتر +ا ن

سلام مجدد پدر بزرگوار شاعر ارجمند

امیدوارم از بنده نرنجیده باشید چون توضیحات زیادی را برای توجیه پشت سرهم درج نمودید خلاصه حلالیت قصدی از نوشتنم نیست و می توانستم به تعریف و تمجید ظاهری از شعرتان بسنده کنم ولی وجدانم اجازه نمی دهد از طرفی هم راضی به ذرّه ای دلخوری و رنج ِ کسی نیستم . و یقیناً کامنت و تحلیل یا نظرم هرگز بر زیبایی های محتوای دلگویه ی ارزشمندِ شما به اندازه ی حتی ذرّه ای کاستی ایجاد نمی کند .


ببینید الان در محافل علمی پژوهشی پایاننامه های زیادی در مقطع ارشد و دکتری به بررسی ساختاری و عروضی و اسیب شناسیِ فنی اشعار شاعران بنامی چون مولوی و حافظ و ... می پردازند . خب آنان نیز مثل ما بشر بودند و ممکن الخظا و قرار نیست اگر کسی چنین وارسته احیاناً به اتفاقی در چاله و چاه افتاد چون ما به او ایمان داریم ؛ خودمان را عمداً به تقلید از ایشان در چاه بیاندازیم که فلانی از روی دانش عمداً خود را به چاه انداخت . ( تحقیق و مطالعه ی اصولی را بایست به تقلیدِ صِرف ترجیح داد).

خودِ مولوی هم می گوید که :

از محقق تا مقلّد فرق هاست .... والی آخر .


خودم هم اوایل که شعر می نوشتم از آوردن حروف الحاقی مصون نبودم ولی از وقتی آموختم ؛ دیگر سعی نمودم تاحد امکان در قافیه از اصل واژه بدون الحاقات استفاده نمایم و اکنون هم تا آخر عمرم مشتاق و محتاج آموختنم از مخلصان وادیِ دانش و معرفت :

( آموخته ام که : می توانم آموخت) .



درپناه حق سلامت باشید و سرافراز

سلام و عرض احترام
دختر بزرگوارم
سرکار خانم حسین زاده
خداوند مرا نبخشد اگر حتی
یک ذره از نقد شما ناراحت باشم
برعکس اتفاقا خوشحالم که شعر را
عمیق خوانده اید و سطحی و گذرا نبوده

ضمنا بنده اگر در سه قسمت پاسخ دادم
نشان از ارزشمند بودن نقد شماست
که بنده رو وادار به تحقیق کرده

بنده درپاسخ اول نوشتم که کاملا حق باشماست و منطقی است

اما کلاسیک بودن شعر محدویت هایی را همراه دارد گاهی شاعر موضوعی که در ذهن دارد را نمیتواند کامل بیان کند
و بیشتر به همین دلیل است که شعر نو مخصوصا سپید در بین مردم جای خود را بازکرده دارد

بگذریم

اتفاقا من ازشما تشکر میکنم نقد شما ارزشمند است
پیروز باشید

سلام و درود فروان
خدمت استاد مرادی

ممنونم از نگاه پرمهرتان
موید باشید