عشق من!

عشق من، تو بخند تا زمستان من بهار شود
از عشق تو کویر دل،  سبز و لاله زار شود
عشق من، این شبهای تار را در کنارمن بمان
تا از حضور تو صبح صادق پدیدار شود
عشق من، مرا در آغوش پر مهر خود بگیر
تا هرچه درد و غم است از من مهار شود
عشق من، خیره شو بر چهره ی خسته ی من
تا از نگاه تو، تن پژمرده ام دُر گوهربار شود
عشق من، مرا در آتش عشق خود بسوزان
تا این دل بسوزد و آماده ی پیکار شود
عشق من، در وادی عشق بامن تا پایان بمان
تا عشق من و تو، شهره ی شهر و بازار شود