چهارشنبه ۱۷ بهمن
اشعار دفتر شعرِ دیوان شعر فرقان تبریزی شاعر حسین محمدزاد (فرقان)
|
|
ای که اسم اعظم تو قاضی الحاجات ما
وی حریم با صفایت . قبله ی اهل ولا
|
|
|
|
|
به نام نامی ربِّ جليل و حَىّ و وَدود
خداى جَلَّ جلالَه, وَ شَأنُهُ ُ مَحمود
|
|
|
|
|
مرا گدائى ِ تو. ، افتخار مى باشد
دل از جدائى ِ تو ، بيقرار مى باشد
|
|
|
|
|
نمرودیان امّت و ، ابلیسیان قوم
آتش زدند و باغ ولایت ، تمام سوخت
|
|
|
|
|
جان عالم به فدایت ، یا
علی موسی الرضا
یک نظر کن بر گدایت ، یا
علی موسی الرضا
|
|
|
|
|
اى آخرين , رسول خداوند ذوالکرام
بر محضرت درود و دو صدبار السلام
|
|
|
|
|
دیار شامیدن گلوب ، باشی بلالی
زینبون
گلوبدی قبریوه قوناق ، سنون وفالی
زینبون
|
|
|
|
|
ایستورم بیان ائدم من ، سیزه شعر طنز و قندی
بودی وضعی آی جماعت ، هامی بانک کارمندی
|
|
|
|
|
ای قلبیمون صفاسی ، شه کربلا ، سلام
عطشان ئولن قتيل ذبيح از قفا ، سلام
|
|
|
|
|
منم ، آن که بر ، عشقت هستم ، اسیر
امیرم تو هستی ، وَ نِعمَ الأَمیر
|
|
|
|
|
مثل
حسین ، عالم امکان ، ندیده است
(خیلی
حسین ، زحمت مارا ، کشیده است)
|
|
|
|
|
الا يا ايها العالَم , من امشب مست و مدهوشم
در ِ ميخانه بنشستم , غلامی حلقه بر گوشم
|
|
|
|
|
حدیث معرفت بشنو ز حیدر تا شوی آگاه
لا حول و لا قوه . بغیر از حضرت الله
|
|
|
|
|
هست مولانا علي جبريل را آموزگار
لاَ فتىَ الّاَ علي لاَ سَيف َ الّاَ ذوُالفقار
|
|
|
|
|
مرا گدائی تو . بس شرافتم داده
میان آدمیان . جاه و عزتم داده
|
|
|
|
|
سلام حضرت حق .بر تو و آل تو یا باقر
ثنای ختم مرسل . بهر اجلال تو یا باقر
|
|
|
|
|
اى مظهر جمال حق كبريا علي
يا مظهر العجائب ُ يامرتضى علي
|
|
|
|
|
عمری است اسیر خم گیسوی تو هستیم
دل از همه غیر از تو به والله . گسستیم
|
|
|
|
|
ای آبروی هر دو جهان , ای امام عشق
بر محضرت درود و هزاران سلام عشق
|
|
|
|
|
دیدار منتَظَر به دو چشم پر از گناه
باشدخیال واهی و فکری است اشتباه
|
|
|
|
|
فاطمه ای نور حی لم یزل
عالمی محتاج لطفت از ازل
|
|
|
|
|
به نام نامی ربِّ جليل و حَىّ و وَدود
خداى جَلَّ جلالَه , وَ شَأنُهُ ُ مَحمود
|
|
|