يکشنبه ۱۴ بهمن
اشعار دفتر شعرِ سلطان ۱ شاعر علی سلطانی نژاد
|
|
|
|
هرچه هستی:عاشق خود باش، ای عالیجناب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر عشقی که یادم داده بودی، درد بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدر یک ثانیه، از عشق ندارم راحت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد مرا جز چشم تو درمان مگر بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی رسم قدیمی گشته، دیگر باب نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هفت قرنی هست عشق غیر از پشیمانی نداشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میتوان آیا بجرم بوسه زندان تو شد؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا کجا دلخوش به این عنوان انسان داشتن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق و شعر و دفتر و خودکار میخواهی چکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو دلبر ممنوعه ی زیبای منی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیدار شو! امروز شاید آخر خط ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون رعد و برقی، عمر خود را طی نموده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه چشمان تو با دل کرد،، با من غم نکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنشب که خدا داند و من دانم و این تخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را تا می‌توانی از دل من دور کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جواب دلبری‌هایم شروع ناز کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین بانو! چه کردی با دلی که گشته ناچارت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق و شعر و دفتر و خودکار میخواهی چه کار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی صبح شود تا تو کمی هوش بیایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی آزار او، در قلب من، اصرار خواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر صد سال نوری دور باشم از نگاه تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از من بگذر، نمی‌توانستم...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آغوش اقیانوس حق بچه ماهی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاه تو را خاطره ی خوب کسی زندگی‌ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که غزل می‌زدم از چشم تو فریاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق گاهی جان بگیرد قسمت دردآورش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهتاب تویی، برکه منم...فاصله را باش!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جواب دلبری‌هایم شروع ناز کن
|
|
|
|
|
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
محمد شریف صادقی
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
بااجازه چند 
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
منوچهر فتیان پور (راد) 
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
محمدرضا آزادبخت 
علی نظری سرمازه 
