پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ رنج بیژن شاعر صادق آل موسوی،بیژن
|
|
سکوت آوایی نوین پُر از واژه های بی تکرار فریادی ... گوش خراش نا گفته ای پنهان برکوله
|
|
|
|
|
کوران حادثه آفرید زیباترین طبیعت رویش باغی از ستارگان خوشرنگ نسیم ویرایش رودهای بار دار
|
|
|
|
|
شاعر ... پرده از قلم بر دار خون انگشتانت رنگین می کند ... سپیدترین شعر تو نازک ناخن ت
|
|
|
|
|
میان همهمه در ... های ... خود هیهات کنم ... آهی در این هیهات ... خود من مانده ام ... اند
|
|
|
|
|
بداهه ای دل ریخته برای شاعر رنگین کمان استاد سپیدی ... داریوش خطیر ... آه .... کمی آرام مگر
|
|
|
|
|
انگار از ثانیه ها آموخته ... روی صورتم چروکها هر لحظه آویخته تر ... لبه رو لبه از من عبو
|
|
|
|
|
امروز می میرم بَدو ... تولدم دردی میگیرم وقتی که من شدم امروز ... از هر روز بیخود تری
|
|
|
|
|
تقدیم به لبهای بیستون گل واژه شعرهای سپید استاد احمد الماسی لبهای تلخ ... سرداست سرخی آن
|
|
|
|
|
تقدیم به استاد سپیدی محمد ترکمان ... پژواره . . . در انحصار کلام درد می کشم زجر
|
|
|
|
|
این همه نفس ها که می دمم به روح خشک کدام اسکلت رویش می کند شکسته را از من صلیب نخواه، دار پوسی
|
|
|
|
|
چه نگاه خیره ای سُرسُره بازی هم به تندی شیب چشم های هیز کورس انداخته پیکره ونوس نیم تنه
|
|
|
|
|
دَری نیمه باز را گشود باد تا برهنگی میان شلختگی نمایان بر هر رهگذر لایه لایه می دزدیدند
|
|
|
|
|
سلام ای زن سلام ای مرد سلام پر دردترین باور خیال نازک فردا ایا اندیشه برتر سلام ای آش
|
|
|
|
|
سینه ی پر زخمه ام باز خس خس می کند پشت این حنجره ام
|
|
|