مَسلَک

درود برشما
چون اجازه نقد داده اید در کمال احترام و اختصار عاضم که اولا بسیار از مصراعاهایتان اشکال وزنی دارند شما بسیار خوب و موزون شروع کرده اید ولی هرچه از شروع تان میگذرد کم کم نه تنها وزن را رها کرده اید بلکه قافیه را هم باخته اید یعنی حروف اصلی قافیه تان تغییر کرده است میدانید که در قالب قطعه - که از قالبهای شعر سنتی است - قافیه در مصراعهای قافیه دار از اول تا به آخر یکی است ولی شما ابتدا به درستی واژه ها ( خوار ونگار ) را قافیه کرده اید ولی بعدا قافیه تان را تغییر داده اید و واژهای (حلال و ظلال) را قافیه کرده اید باز برای سومین بار قافیه تان را تغییر داده اید و واژه های _( بنان و جان) را قافیه کرده اید از نظر وزن هم اشکالات فراوانی دارید فقط چهار مصراع اولتان اشکالی در وزن و قافیه ندارند ولی برخی از مصراعهایتان اشکال وزنی هم دارند به عنوان نمونه این دو مصراع
\"پس بی خرد و بی عشق، این حرف ببین از ما
تقلید اگر کنی به فعل دیگران تو \"
و البته بعضی از مصراعهای دیگر هم از اشکال وزنی بی نصیب نیستند
و نکته ی دیگری که باید بعرض برسانم اینکه آنچه به شعر زیبایی میبخشد و اصلا وجه تمایز شعر از نظم عنصر خیال یا همان آرایه های ادبی است که این اثر شما اگر نگویم از اعنصر خیال خالیست و لی میتوان گفت این ویژگی در سروده تان بسیار کمرنک است به گونه ای که گاهی بعضی از مصراعهایتان نه تنها نظم است بلکه به نثر نزدیکتر شده است تا شعر
با آرزوی بهترینها برای شما و آثارشما