شکست سکوت

هوای دلم از هر هوایی پاییزی تر است 
چشمه ی چشمم خشکیده و از هر کویری خشک تر است 
عمق نگاهم آسمان را نشانه گرفته 
اما انگار خدا از هر زمان با من بیگانه تر است 
دست نیازم انگار برای جواب شدن مشتاق تر است 
خانه ی دل  سرد و برای هر کبوتر فقط یک جای گذر است 
خدایا عمرم کم و عذابم را به انتها برسان 
هرچند که باز فردای دگر است (آخرت )
اندیشه ام این روزها از هر آرامی اقیانوسی تر است 
امواج ذهنم از هر سیلی ویرانگر تر و از قطره ی آب درمانده تر است
پشتم بجای گرم بودن به یک کوه هر نقطه اش جای یک خنجر است