صومعه

بسیار زیبا و دلنشین بود
دستمریزاد

عاشقانه ای زیبا بود

لایک شد شعرتون دوست عزیز🌹👍

درودها شاعرگرانمهربسیارزیباوشیواسرودید

به به
غزلی ناب و زیبا از قلم توانمندتان خواندم و لذت بردم

بسیار زیبا و خوش آهنگ سرودید بانو
پیروز و پایدار باشید

سلام و عرض ادب بانو تیموربخس
بسیار زیبا و دلنشین سروده‌اید
احسنت⚘
پیروز و سربلند باشید
عزت زیاد
⚘⚘⚘

درود قشنگ بود

درود برشما
زیبا سرودید

زیبا بود نسرین نازنینم

قلمت‌نویسا

درود زیبا بود مصراع دوم قافیه وهم با سایر قوافی همخوانی ندارد.

پلکی بزن ولب بگشا سوخته جانم
در کلبه ی درویشی ما قهرنگنجد...
👌✌🌺
درودهاا بانوی فرهیخته سرکار خانم تیموربخش
روزتون مملو از ارامش و زیباایی
قلمتون پیوسته از عشق نویسا🍃🌹

سرودی بسیار زیبا .دلنشن ودلچسب بود
همواره پاینده باشی
درود درود

سلام
و درود بر شما شاعره بانو
زیبا بود و خواندنی
دستمریزاد

احتمالاً در مصرع دوم از بیت اوّلِ اشتباه تایپی رخ داده باشد که رعایت قافیه نشده وگرنه غزل زیبائیست.

درود ارجمند

دستمریزاد
موفق باشید

با سلام و احترام
غزل خیلی خوبی از بانو تیموربخش خوانیدم. شاعر در جستجوی روابط علت و معلولی خیلی موفق عمل کرده به این معنا است که شاعر توانسته آن رسالت شاعرانه خودش را به انجام برساند. برخلاف اغلب اشعار که شاعران در زندان وزن و قافیه می مانند، تفکر شاعر در معنا و فراخواندن مخاطب خود به معنا در شعر کلاسیک از اهمیت افزون برخوردار است و این غزل به زعم من از این خصیصه برخوردار است. وقتی شاعر می گوید تردید ندارم نرسد موسم موتم بلافاصله دلیل آن را بیان می کند چرا که در جام شکر بار لبت زهر نگنجد یا وقتی می گوید یا وقتی می گوید غیر از تو و یادت که شود همدم هم جانم؟ بلافاصله در یک تمثیل ساده ولی زیبا پاسخ می گوید این ماهی دریازده در نهر نگنجد. اولاً به جای آن که پاسخ صریح بدهد از تمثیل استفاده کرده است و این شعر را زیباتر کرده و نشانه ی عمق تفکر شاعر هست و تسلط او به بار کلمات. ماهی دریازده استعاره از عاشق است و این جا هر چیزی غیر از معشوق که عاشق با غیر نمی تواند خو بگیرد. باز می گوید بار سفر از کوی دلارای تو بستم. چقدر قشنگ! این خانه ی ویران شده در شهر نگنجد
یاد این شعر حافظ افتادم که یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض با این تفاوت که شاعر اینجا خودش می داند معشوق را به عاشق برتری است و خانه ی ویران شده ی مجنون در شهر و کوی دلارای لیلی جا و مکان نیست.
برو این دام بر مرغی دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه
تنها نکته ای که هست در این بیت که شاعر می گوید:
این حجم تمنا ز تو در صبر نگنجد
وصف رخ زیبای تو در وهم نگنجد
اولاً در مصرع دوم وهم از منظر شعر کلاسیک، هم قافیه با صبر، دهر، قهر، شهر و زهر نیست. در ثانی " وصف رخ زیبای تو در وهم نگنجد " معنایی است که بارها مورد استفاده در شعر شاعران قرار گرفته و شاعر می توانست با بیان تازه تری به استقبال شعر بیاید.
در عین حال ترکیب حجم تمنا ترکیب زیبایی است؛ همچنین صومعه ی چشم بسیار دلنواز است.

ممنونم رهای بزرگوار..
برقرار باشیدو سبز

سلام
بعد از چند روز ، امروز فرصتی دست داد که در سایت بگردم ، از شعر جناب اخباری و جناب عشاهیر که سوادم به تفسیرشان نرسید به اینجا رسیدم
و چقدر خوب است شعرتان ،

این حجم تمنا ز تو در صبر نگنجد
وصف رخ زیبای تو دروهم نگنجد

این بیت را بدون تعارف باید کنار بگذارید ، شوربختانه اول شعر هم قرار دادید و من تا آخر که میخواندم ، هربار میدیدم مقفی ست تعجب میکردم . یعنی جوری به سر شعر آورده بود که حتا توقع نداشتم قافیه را رعایت کنید


عابدشدمو صومعه ی چشم تو دیدم
چشمی ک شود میکده در دهر نگنجد

صومعه ی چشم ترکیب و شباهت سازی جالبی ست . اما متوجه ارتباط دهر و میکده نشدم .


تردید ندارم نرسد موسم موتم
درجام شکربار لبت زهرنگنجد

این تمثیل به شعرتان قوت داده بود . تشبیه مرگ به زهر و لب او به شکر در یک رابطه ی دوسویه باعث خلق مصرعی شاعرانه شده است


غیراز تو ویادت که شود همدم جانم؟؟
این ماهی دریا زده در نهرنگنجد

مجددا از همان ترفند استفاده شده ، که وسعت یاد او و برکت و آرامش و آنچه صفت دریایی ست ، آورده اید که عظمت یاد او را در برابر دیگر مشاغل ذهنی خاطرنشان شوید که باقی همه نهرند و او دریا . از طرفی ماهی در دریا گم و بی نشان است . این بیکرانگی یاد او را خوب آمدید که ترا غوطه ور ساخته


بارسفر از کوی دلارای تو بستم
این خانه ی ویران شده درشهر نگنجد


بازهم همان ترفند زیبا ، تقریبا این نوع تکنیک ها که با مثال میاید در سبک هندی بیشتر است .


پلکی بزن ولب بگشا سوخته جانم
در کلبه ی درویشی ما قهرنگنجد...

یا خوب متوجه نشدم یا حس کردم کمی وزن این بیت تفاوت کرد . این جا کلبه ی درویشی را میتوان به خانه ویران شده در بیت قبل ارتباط داد و مجموعا چنین استخراج کرد که شاعر ، شهر را صاحب رونق و دور از صفا میداند . و هرچند این ادعای درویشانه مسبوق به سابق است اما تکرار آن و همطرازی همین مصرع با دیگر مصاریع به لطف کار اضافه کرده است ..

با همه ی اینها شعر به اصلاحاتی کوچک از جمله دستکاری بیت اول نیازمند است . و جنابان رضا اشرفی و مهدی محمدی هم که هر دو از دوستان نزدیک بنده هستند ، به این مهم پیش از بنده اشاره داشتند
بهرحال نسرین عزیز ، ممنونم بابت انتشار شعر و ایکاش گزینه نقد را آزاد بگذاری چون بهرحال کتاب چاپ کردید و باید با نقدهای خوب و بد هم مواجه شوی ..

بخدا میسپارمتان

سلام سروده زیباییست ولی قافیه ایراد دارد و البته مقصر شمانیستید این قافیه نادر است بیت اول را تصحیح کنید آنگاه غزل زیباتری میشود

بسیار زیبا

زیبا...

دورد برشما جذاب ودلنشین بود🌷🌷🌺🌺🌷🌷🌷🌺🌺

درود و زنده باد خانوم تیمور بخش ادیب و فهیم