مرغ به هوا رفت

باسلام بسیار هم زیباست ضمنا
به دنبال یک مصراعتان نصف مصراع بعد هم آمده است که درست آن را اینجاتقدیم میکنم ضمنا (مرسد) هم گویا (نرسد) بوده است که اصلاح شد با اجازه شما
اما چون اجازه نقد دارم با احترام و اختصار عارضم از نظر وزن و قافیه بی اشکال است ولی بعضی از مصراعهایتان از نظر رسایی معنایی اندکی مشکل دارد و تقریبا اینطور حس میشود که شما سلاست و روانی ِ معنوی را فدای وزن کرده اید در بعضی از ابیات معنا و مفهوم کل بیت با قافیه تناسب چندانی ندارد در ترکیبها هم دقت بیشتری بفرما یید مثلا شما نوشته اید ( در کویت) و حال آنکه ( سرِ کویت ) جالب تر است البته شاید هم این اشتباه تایپی بوده است
کپی کامل شعرتان اینجا تقدیم میشود

مرغی ز قفس پر زد و زینجا به هوا رفت
نشنید که جانم ز غمش ماند و فنا رفت
سوزی که سراسر ز غمی در دل ما ماند
از جانب او همچو محبت به صفا رفت
از من به کسی درد رسد هیچ روا نیست
داغی که ز یاری به دلم ماند و روا رفت
بانگی به شکایت نرسد بر درِ کویت
عرضِ منِ جان دادِ به تو پیشِ خدا رفت
عرشی که من اندر طلبش،خواب توام بود
دشتی شده باغش به خزانی و خفا رفت
امیر حسین حسین آبادی (خفا)
اطاله کلامم را به بزرگواری تان ببخشید