ایمیل شخصی

سلام

و

رفیق جانان من می دانی که همواره خواننده ی شعر های آن بوده و هستم و هر از گاه اگر نکته ای ببینم می نویسم امروز نیز آن چه مرا دست به کیبورد کرد این بود که ؛ در میان بندهای مختلف کم و بیش یک مصراع و یا یکی دو تصویر وجود داشتند که برای ام گنگ می نمودند اگر چه با جفت و جور کردن قبل و بعدشان می شد به گوهر معنا دست یافت اما
در اصل ماجرا به گونه ای از ضعف تالیف برخوردار بودند
مثلاً ؛ بند اول مصراع دوم با گریه های مردمت زیبا غریبی ، بند دوم مصراع سوم خستگی صدای آه ، بند سوم مصراع اول و دوم ما مرده ... اما ... دفنیم ( به کار رفتن اما نشانه ای از تغییر در معنای مورد نظر است ولی شاعر دقیقا امر رایج بعد از مرگ یعنی دفن را به کار می برد ) ، بند چهارم دو مصراع پایانی را من کلا نفهمیدم ، بند پنجم پرواز رفتم ... در کیش نگاه .. رفتن تا ، رفتن با ، رفتن از اما رفتن در .. فعل رفتم با حرف اضافه ی در معنایی ایجاد نمی کند و تصویر حاصله گنگ است ، بند ششم سر در خم بودن و ...
البته این نافهمیدن می تواند به کم فهمی منتقد نیز بازگردد چرا که این‌گونه که از نظرات بر می آید همه ی دوستان خیلی خوب تصاویر و معانی را درک کرده و با آن همنوا شده اند ، دیگر آن که در دو سه موردی نیز خروج از وزن بود مانند مصراع دوم از فداییان مصراع سوم از ....و
در مصراع چهارم از ......و نیز صورت معیار فعل بودند می باشد که در اینجا به صورت محاوره یعنی بودن به کار رفته است ...
و در پایان از حق نگذریم همه ی بندها حرفی برای گفتن داشتند و فکر را به خویش می‌خواندند ولی جالب آن بود که رویه و زوال شاعر در اشعار سپید در کلاسیک نیز ادامه یافته بود ...